เช้าวันต่อมา
วิมล.....
"มล มล มลจ๋า มล" เสียงเรียกชื่อที่ดังแว่วๆอยู่ข้างๆหูทำให้ฉันต้องลืมตาขึ้นมาแล้วหันไปมองหน้าคนข้างๆที่นอนซ้อนกอดฉันอยู่ด้านหลัง เรานอนอยู่บนเตียงนอนใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันเสื้อผ้าก็ยังไม่ได้ใส่กันทั้งคู่เพราะฉันลุกไม่ไหว แผ่นหลังของฉันแนบชิดติดกับหน้าอกของเขา เขาเอามือมาโอบรอบเอวฉันไว้ส่วนมืออีกข้างนึงก็สอดเข้ามาให้ฉันหนุนนอนมันเป็นอะไรที่อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเหมือนร่างกายฉันถูกปกป้องจากเขา
"ขาคุณมาร์ช" ฉันขานรับด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงเพราะไม่มีแรงแล้ว เมื่อคืนกว่าฉันจะได้นอนก็เกือบเช้า คุณมาร์ชไม่รู้ไปเอาเรี่ยวเอาแรงมาจากไหนเขาทำไม่หยุดพักเลย ถ้าฉันไม่บอกว่าเหนื่อยเขาก็คงไม่ยอมหยุดง่ายๆ แต่ถามว่ามีความสุขไหมกับสิ่งที่เขาทำ มันก็...มีค่ะมันเป็นความสุขที่ฉันไม่เคยมาก่อน มันเป็นประสบการณ์แปลกใหม่ มันทั้งสุขทั้งเสียวมากๆ ฉันไม่คิดเลยว่าสุดท้ายแล้วฉันกับคุณมาร์ชเราจะมาถึงจุดๆ
