ตอนที่ 5 มีแผนการอะไรกันแน่
1818 คำ
“แล้วถ้าเจนิสแค่อยากนอนกับพี่ล่ะคะ พี่จะนอนกับเจนิสไหม”
พิพัฒน์จ้องหน้าจอไอแพดนิ่ง ๆ กรามแกร่งขบแน่นจนสันขึ้นนูน ก่อนค่อย ๆ หันไปมองเธอแล้วขยับตัวเข้าหาอย่างคุกคาม ทำคนตัวบางเอนหนีจนแผ่นหลังติดบานประตูรถยนต์
เขาอยู่ใกล้จนได้กลิ่นน้ำหอม ยิ่งทำให้เสน่ห์ชายหนุ่มฟุ้งกระจายจนเธอสั่นสะท้าน มือใหญ่ร้อนผ่าวลูบใบหน้างาม สอดมือไปยังท้ายทอย รั้งใบหน้าเธอเงยขึ้น ก่อนที่เขาจะโน้มลงมาหาช้า ๆ
คนตัวบางหลับตาปี๋ ลมหายใจขาดห้วง หัวใจเต้นกระหน่ำแทบกระเด็นออกมานอกอก ริมฝีปากสั่นระริกจนน่าสงสาร
สัมผัสของลมหายใจอุ่นร้อนรินรดอยู่ที่แก้มใส คิดจินตนาการว่าริมฝีปากของเขาตอนนี้จะอยู่ตรงไหนก็ยิ่งตัวสั่น
“คิดว่าตัวเองคือเจนิสแล้วจะลากผู้ชายคนไหนขึ้นเตียงด้วยก็ได้หรือไง เธอเองก็ไม่ได้ดูชอบพี่ขนาดนั้น มีแผนการอะไรกันแน่ บอกมาเดี๋ยวนี้”
เสียงเยือกเย็นกระซิบข้างหูทำเธอเบิกตาโพลง พลันสติก็กลับคืนสู่ร่าง จึงผลักอกแกร่งสุดแรงจนเขาผงะถอยหลัง
พิพัฒน์แค่นหัวเราะหยัน มุมปากยกยิ้มร้าย ขยับเสื้อสูทให้เข้าที่แล้วกลับมานั่งที่เดิม แต่สายตายังไม่ละไปจากใบหน้าสวยหวานซีดเผือดเลยสักนิด
ประเสริฐมองเจ้านายหนุ่มผ่านกระจกมองหลัง หันสบตากับเพื่อนนิดหน่อยด้วยความแปลกใจที่เจ้านายทำอะไรแบบนั้น
“พี่พอร์ชพูดอะไรคะ เจนิสไม่รู้เรื่อง”
“ถ้าเธอไม่บอก พี่ก็คงให้สิ่งที่เธอต้องการไม่ได้ ว่าไง ไม่อยากนอนกับพี่แล้วเหรอ”
“อยากค่ะ แต่เจนิสไม่ได้มีแผนอะไร ก็แค่นอนด้วยกันหรือเปล่าคะ พี่บอกเองว่าไม่จำเป็นต้องคบกัน เจนิสก็เลยตามใจพี่ไง ไม่คบก็ไม่คบ แค่นอนก็ได้”
“เหอะ ตาเธอมันไม่ได้บอกพี่แบบนั้น ไว้สายตาเธอบอกว่าอยากนอนกับพี่จริง ๆ เมื่อไหร่ พี่อาจจะมาคิดดูอีกที”
บทสนทนาจบลงเพียงเท่านี้เพราะรถยนต์คันหรูเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าสตูดิโอของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ เธอจึงจำต้องลงจากรถอย่างเสียไม่ได้
“ขอบคุณมากค่ะที่มาส่ง”
ประตูรถปิดลง เสกสรรจึงหันมารับคำสั่งของเจ้านาย
“ดูแลให้ดี อย่าให้คลาดสายตา ไม่ว่าเธอจะไปไหน ทำอะไร พูดกับใคร ก็รายงานฉันให้หมด เข้าใจไหม”
“ครับ คุณพอร์ช”
เสกสรรวิ่งตามนักร้องสาวเข้าไปในสตูดิโอ พิพัฒน์จึงสั่งให้ออกรถ นั่งเงียบ ๆ มาไม่นานก็ต้องเงยหน้าจากจอไอแพดอีกครั้ง
“คุณพอร์ชไม่สนใจคุณเจนิสจริง ๆ เหรอครับ เธอสวยมาก มีแต่หนุ่ม ๆ อยากเป็นแฟนเธอ”
ประเสริฐที่ทำงานด้วยกันมานานจนรู้ใจมองเจ้านายผ่านกระจกมองหลัง เขาสบตาด้วยนิดหน่อยก่อนจะก้มลงมองหน้าจอเพื่อทำงานราวกับเรื่องที่ถูกถามเป็นเรื่องไร้สาระสิ้นดี
“ฉันไม่ชอบผู้หญิงที่เข้าหาฉันก่อน แกก็รู้”
“แล้วถ้าคุณเจนิสไม่เข้าหาก่อน คุณพอร์ชจะเข้าหาเธอแทนเหรอครับ ในเมื่อคุณผู้หญิงสั่งห้าม”
“ก็รู้นี่ ยัยเด็กนั่นคือของต้องห้าม ผู้หญิงมีเป็นร้อยเป็นพันที่อยากนอนกับฉัน ตัดยัยเด็กนั่นทิ้งไปคนหนึ่งก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกขาดอะไรไปหรอก อย่าลืมโทรเลื่อนนัดเซน่าให้ฉันนะ เย็นนี้ต้องไปรอรับเด็กนั่น คงไปเดตกับเซน่าไม่ได้”
ดวงตาดำขลับเหลือบมองใบหน้าของเจ้านายที่ยังคงเรียบเฉยราวไม่รู้สึกรู้สาอะไรเหมือนเดิมก่อนรับคำ
“ครับ จะให้ผมส่งกระเป๋าไปขอโทษคุณเซน่าไหมครับ”
“อืม สั่งให้เนตรจัดการแล้วกัน”
“ครับ”
แต่ยังไม่ทันที่เขาจะส่งกระเป๋าแบรนด์เนมแทนคำขอโทษไปให้คู่ควงคนล่าสุดที่เป็นถึงดาราสาวที่กำลังโกอินเตอร์นำชื่อเสียงมาให้ประเทศไทย เธอก็มานั่งรอเขาอยู่ในห้องทำงานแล้ว
“พอร์ช เซน่าคิดถึงจังเลยค่ะ”
เซลิน่า โผเข้ากอดเจ้าของห้องก่อนจะรั้งต้นคอแกร่งลงมารับจูบ โดยไม่สนใจสักนิดว่าบอดี้การ์ดของเขาจะเดินตามเข้ามาพร้อมกระเป๋าและสัมภาระของเจ้านาย
“เซน่า คนของผมยังอยู่ในห้อง”
พิพัฒน์ขืนตัวหนี ส่งสายตาให้ประเสริฐรีบออกจากห้องไป ก่อนจะจับมือพาคนตัวบางสุดเย้ายวนไปนั่งตักบนโซฟากลางห้อง
หนุ่มสาวจูบฟัดกันนัวเนีย ก่อนที่เซ็กซ์จานร้อนจะถูกเสิร์ฟอย่างเร่งด่วนแข่งกับเวลาเพราะอีกไม่นานเขาต้องเข้าประชุม
ท่านประธานหนุ่มยืนขึ้น ผูกเนกไทแล้วสวมเสื้อสูทคลุมทับเหมือนเดิม หันมองคู่ขาสาวก็เห็นว่าเธอเองก็ใส่เสื้อผ้าจนเสร็จแล้วเช่นกัน
มือใหญ่คว้าถุงยางอนามัยใช้แล้วที่ถูกทิ้งลงบนพื้นไปทิ้งในชักโครก ก่อนจะทำธุระส่วนตัวจึงออกมาจากห้องน้ำ
“ขอเซน่านั่งรอคุณทำงานนะคะพอร์ช คืนนี้เรามีดินเนอร์แล้วไปต่อที่คอนโดเซน่านะคะ เซน่ามีเวลาให้คุณไม่มาก แต่สัญญาว่าจะให้คุณใช้ให้คุ้มที่สุดเลย”
พิพัฒน์เหลือบมองคนที่เดินมาหาเล็กน้อย ก่อนจะเบี่ยงตัวหนีเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ทำงาน
“ขอโทษด้วยนะเซน่า ผมกำลังจะโทรบอกคุณพอดีว่าผมไม่ว่างแล้ว เย็นนี้มีธุระของที่บ้าน”
“ธุระอะไรคะ”
“เรื่องส่วนตัวครับ”
ดวงตาคมกริบคู่นั้นทำเธอไม่กล้าถามต่อ แต่ด้วยถือว่าเขาหลงใหลเธอมากจึงตั้งใจงอแงให้เขาตัดสินใจใหม่ ว่าระหว่างธุระบ้าบอนั่นกับเธอ อะไรสำคัญกว่ากัน จึงเดินไปนั่งบนตักของเขาแล้วโอบแขนรอบลำคอเพื่อออดอ้อน
“พอร์ชคะ แต่เซน่าจะไม่ว่างแล้วนะคะ ต้องไปอเมริกาแล้ว คราวนี้หลายเดือนเลยนะคะ คุณจะทนไหวเหรอถ้าไม่ได้นอนกับเซน่า”
“ผมเพิ่งนอนกับคุณไปเมื่อกี้นะเซน่า อีกอย่างที่คุณน่าจะรู้ว่าผมไม่ได้มีคุณแค่คนเดียว”
“พอร์ช”
เพราะย่ามใจคิดว่าเขาหลงใหลเธอที่สุดถึงขั้นควงออกหน้าออกตาจนเป็นข่าว ผิดกับดารานางแบบอีกหลายคนที่แวะเวียนมาขึ้นเตียงกับเขาบ้างตอนที่เธอไม่ว่าง จึงคิดว่าตัวเองสำคัญที่สุด ที่ไหนได้ เขาไม่ได้แคร์เธอเลยสักนิด
“ผมพูดเรื่องจริง เราแค่สนุกกันนะ ไม่ได้คบกัน ผมว่าเรื่องส่วนตัวของผม คุณไม่ควรมาก้าวก่าย”
“นี่คุณไม่คิดว่าเซน่าพิเศษกว่าคนอื่นบ้างเลยเหรอคะ”
“พิเศษสิ ไม่งั้นคุณจะได้เข้ามาในห้องทำงานของผมเหรอ แต่ผมไม่ชอบให้ใครยุ่งเรื่องส่วนตัว เราคบกันอย่างมีข้อตกลง ผมว่าคุณไม่ควรล้ำเส้น ไปทำงานให้สบายใจเถอะนะเซน่า คิดถึงอนาคตของคุณไว้มาก ๆ ส่วนเย็นนี้ขอโทษด้วย ผมมีธุระสำคัญจริง ๆ”
ดาราสาวขมวดคิ้วฮึดฮัดขัดใจ กำลังจะอ้าปากพูดก็พอดีกับที่ประตูห้องทำงานถูกเคาะหลายครั้ง
“เข้ามา”
“เอ่อ ขอโทษที่รบกวนนะคะคุณพอร์ช ได้เวลาประชุมแล้วค่ะ ผู้จัดการทุกแผนกมากันครบแล้ว”
“เดี๋ยวผมตามออกไป”
เขาถอนหายใจแล้วจับคนตัวบางให้ลุกออกจากตัก หยิบโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋ากางเกงแล้วจับมือดาราสาวให้เดินออกมาพร้อมกัน
“เสริฐ ลงไปส่งเซน่าทีนะ”
“ครับ”
“พอร์ชคะ เซน่ายังไม่อยากกลับ ขออยู่อีกหน่อยนะคะ เผื่อคุณจะเปลี่ยนใจ”
“ผมมีงานต้องทำ ไม่สะดวกให้คุณมานั่งรอ แล้วผมก็ไม่เปลี่ยนใจ อย่าทำให้ผมอึดอัดเลยนะเซน่า คุณไม่อยากรู้หรอก ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น”
พูดจบก็เดินตามเลขานุการเข้าห้องประชุมทันที ทำดาราสาวกระทืบเท้าอย่างขัดใจ
“น่าเบื่อที่สุด เจ้านายแกมีธุระอะไรสำคัญขนาดนั้นเลยหรือไง”
“สำคัญครับ”
“ธุระอะไรล่ะ หรือว่ามีเด็กใหม่”
ประเสริฐมองดาราสาวแล้วรู้ได้ทันทีว่าอีกไม่นานเธอต้องโดนเจ้านายของเขาเขี่ยทิ้งแน่นอน เพราะเจ้านายเขาไม่ชอบผู้หญิงงี่เง่าไม่รู้จุดยืนของตัวเองที่สุด
“ครับ เด็กใหม่ พอดีคุณพอร์ชต้องไปรอรับคุณเจนิสที่ห้องซ้อมเต้นครับ”
“เจนิส นักร้องเหรอ”
“ครับ”
“หมายความว่ายังไง พอร์ชเบี้ยวนัดฉันเพื่อไปนั่งรอรับอีเด็กนั่นไปขึ้นเตียงนี่นะ”
“ขึ้นเตียงหรือเปล่าผมไม่รู้ครับ รู้แค่ว่าพากลับบ้าน ยังไงคุณเซน่าถามคุณพอร์ชเอาเองดีกว่าครับว่าพาคุณเจนิสขึ้นเตียงหรือเปล่า เชิญครับ เดี๋ยวผมต้องมาดูแลเจ้านายต่อ”
บอดี้การ์ดหนุ่มผายมือเชิญคู่ขาที่กำลังจะหมดความสำคัญของเจ้านายให้เดินเข้าไปในลิฟต์ แต่เจ้าตัวสะบัดก้นเดินจากไปโดยไม่สนใจเขาสักนิด
“ไม่ต้องตามมา รำคาญ”
ในขณะที่การประชุมกำลังเคร่งเครียด โทรศัพท์มือถือของท่านประธานหนุ่มก็สั่นเตือนข้อความเข้ารัว ๆ จนเขาต้องละสายตาไปมอง เห็นบอดี้การ์ดคนสนิทที่ส่งไปดูแลหลานสาวของแม่ส่งรูปมาหลายรูปก็ไม่ได้ใส่ใจกดเข้าไปดู กำลังจะคว่ำหน้าจอหนีก็บังเอิญได้เห็นข้อความเสียก่อน
“มีผู้ชายส่งช่อดอกไม้มาให้คุณเจนิสครับ แล้วก็มีดารานักร้องเข้ามาคุยด้วยประมาณห้าคน ท่าทางคลั่งคุณเจนิสทุกคน แล้วตอนนี้คุณเจนิสกำลังซ้อมเต้นกับวง The Boy Toys ครับ เป็นเพลงพิเศษ ท่าเต้นค่อนข้างแรงครับ”
ข้อความนั้นทำให้ท่านประธานหนุ่มสมาธิหลุดจากการประชุม ยกโทรศัพท์มือถือขึ้นกดดูรูปที่ลูกน้องส่งมารายงานแล้วกัดกรามแน่น ดวงตาวาวโรจน์ไม่พอใจ ทำให้ผู้จัดการแผนกการเงินที่กำลังรายงานผลประกอบการโครงการวิลล่าหรูชะงัก คิดว่าเจ้านายหนุ่มไม่พอใจ ทั้งที่โครงการนี้ทำเงินให้บริษัทมหาศาล
“เอ่อ ท่านประธานครับ ไม่พอใจผลประกอบการหรือครับ”
“อ้อ เปล่าครับ พอดีผมคุยธุระกับลูกน้องนิดหน่อย ต่อได้เลยครับ”
เมื่อผู้จัดการแผนกการเงินรายงานต่อ เขาจึงส่งข้อความไปสั่งงานให้เสกสรรจับตาดูเจณิสตาไว้แล้วให้รายงานเป็นระยะเหมือนเดิม
- ผู้เขียน
