ในห้องพักวี. ไอ. พี. คนป่วยกำลังนอนหลับด้วยความอ่อนเพลีย นี่ก็ผ่านมากว่าสามสัปดาห์แล้ว แต่อาการป่วยของอมลฉวียังคงขึ้นๆ ลงๆ สามวันดีสี่วันทรุดอยู่ตลอด
แพทย์เจ้าของไข้แจ้งให้เจษณะทราบผลการตรวจสอบการแพ้สารอาหารว่า น่าจะเกิดจากถั่วเหลืองที่นำมาปรุงอาหารให้แก่ผู้ป่วยภายในโรงพยาบาล แต่ที่แย่คือกระเพาะของอมลฉวีเดิมทีก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว การแพ้ครั้งนี้ทำให้เกิดการอักเสบจนกระเพาะอาหารเป็นแผล ยังทำให้ติดเชื้อได้ง่าย และอาจลุกลามจนก่อให้เกิดมะเร็งได้ด้วย
เพราะเหตุนี้เขาจึงต้องอยู่ที่อเมริกาต่ออีกหลายวัน อาจจะนานเป็นเดือน เพื่อขอให้หมอช่วยตรวจสภาพร่างกายของหล่อนอย่างละเอียด โดยเฉพาะกระเพาะอาหารและลำไส้ หากอมลฉวีโชคร้ายจริงๆ ก็ยังพอจะมีโอกาสรักษาได้ทันท่วงที
ในขณะที่คนเฝ้าไข้ยืนหันหลัง ใบหน้าหล่อเหลาเย็นชา สายตาเฉียบคมมองตรงไปข้างหน้าไกลออกไปจนสุดลูกหูลูกตา เหมือนจะมองให้ทะลุออกไปข้ามทวีป แผ่นหลังต
