รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจสามี

คุณนายเจ้าขาเสร็จพม่าใต้ถุนเรือน (3p)

รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจสามี

ตอน คุณนายเจ้าขาเสร็จพม่าใต้ถุนเรือน (3p)

นิภาดาเป็นคุณนายสาววัยสามสิบต้นๆ อาศัยอยู่ในเรือนไทยโบราณหลังใหญ่โต ท่ามกลางสวนร่มรื่นในจังหวัดแถบภาคกลาง เธอแต่งงานกับนักธุรกิจหนุ่มที่มักจะไปทำงานต่างประเทศบ่อยครั้ง ทำให้บางครั้งนิภาดาก็รู้สึกถึงความเงียบเหงาที่ปกคลุมเรือนไทยหลังงาม

ในบ้านมีคนรับใช้ชายหญิงหลายสิบชีวิตคอยดูแลงานต่างๆ รวมถึงคนสวนชาวพม่าสองคนชื่อ ซาน และ เทิน ทั้งสองคนตัวดำใหญ่ หุ่นหมี ข้อลำใหญ่ แข็งแรงและขยันขันแข็ง พวกเขาดูแลสวนดอกไม้และต้นไม้รอบเรือนไทยได้อย่างดีเยี่ยม

วันนี้ เป็นวันที่ฝนตกหนักตั้งแต่ช่วงบ่าย แผ่นฟ้ามืดครึ้ม สายฝนเทกระหน่ำลงมาไม่ขาดสาย บรรยากาศในเรือนไทยดูเงียบเหงาและเย็นเยียบ นิภาดานั่งฟังวิทยุคลื่นAM จิบชาอยู่บนชานเรือน มองสายฝนที่ซัดสาดต้นไม้ใบหญ้าด้วยความเหงาที่กัดกินหัวใจดวงน้อย

จู่ๆนายซานเดินเข้ามาหาเธอด้วยรอยยิ้มสุภาพ "คุณนายครับ ดอกไม้ที่คุณนายให้ผมเพาะไว้ใต้ถุนเรือนมันบานแล้วนะครับ สวยมากขอรับ"

นิภาดาสนใจขึ้นมาทันที เธอจำได้ว่าเคยให้ซานเพาะดอกไม้หายากจากป่าลึกไว้ใต้ถุนเรือนที่ค่อนข้างมืดและอับชื้น เพราะกลัวแดดจะแรงเกินไป "จริงเหรอซาน? พาฉันไปดูหน่อยสิ"

ซานพยักหน้าอย่างยินดี พานิภาดาเดินลงบันไดไม้ไปยังใต้ถุนเรือน แสงสว่างส่องลงมาเพียงเล็กน้อยจากช่องลม ฝนยังคงตกหนัก เสียงเม็ดฝนกระทบพื้นดินดังซู่ซ่า

"ตรงนี้ครับคุณนาย" ซานชี้ไปยังกระถางดอกไม้ที่บานสะพรั่งสีสันสวยงาม นิภาดาเดินเข้าไปดูใกล้ๆ อย่างชื่นชม

ในขณะที่นิภาดากำลังก้มดูดอกไม้ เทินก็เดินเข้ามาสมทบ พวกเขาสองคนยืนอยู่ใกล้กับนิภาดาที่กำลังก้มตัวอยู่

"สวยจริงๆ ด้วย" นิภาดาเอ่ยชม

ทันใดนั้นเอง ซานก็เอื้อมมือมาแตะแขนของนิภาดาเบาๆ นิภาดาเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความสงสัย ก่อนที่เทินจะเข้ามาใกล้เธออีกด้านหนึ่ง

"คุณนายครับ... พวกผมอยากจะขอรางวัลได้ไหมครับ" ซานเริ่มต้นด้วยเสียงที่แผ่วเบา

นิภาดารู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรงขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

เทินค่อยๆ เอื้อมมือมาลูบผมของนิภาดาเบาๆ "พวกเรารับใช้คุณนายอย่างถวายชีวิตเลยนะครับ เงินค่าจ้างก็แทบไม่พอกินแต่ไม่มีปัญหาสำหรับพวกเราครับ ขอแค่ได้เจอคุณนายคนสวยทุกวันก็พอใจแล้วครับ"

"ใช่ครับ ขอรางวัลให้พวกเราที่ตั้งใจรับใช้คุณนายนะครับ ขอให้พวกเรามีความสุขกับคุณนายนะครับ แปบเดียวเอง" ซานเสริมและกำแขนคุณนายไว้แน่นจนผิวเนื้อขาวนวลช้ำแดงเป็นรอยมือใหญ่ๆ

ความหวาดหวั่นแล่นแปล๊บไปทั่วร่างกายของนิภาดา เธอพยายามถอยห่าง แต่ถูกซานและเทินขนาบชิดสองข้างไว้แน่นหนับ

"พวกนายจะทำอะไร?" นิภาดาถามด้วยเสียงที่สั่นเล็กน้อย

ซานยิ้มให้เธออย่างแปลกประหลาด "พวกผมแค่อยากดูแลคุณนายแทนคุณชายครับ"

พูดไม่ทันขาดคำ แล้วพวกพม่าสองคนก็เริ่มลงมือลงไม้ มือใหญ่ดำของพวกเขาเริ่มลูบไล้ร่างกายของนิภาดาอย่างหยาบคาย

มือหนึ่งลูบไปตามแขนเรียว อีกมือหนึ่งสัมผัสเอวบาง นิภาดาสะดุ้งเฮือก พยายามถอยห่างแต่ก็ไม่เป็นผล

"อย่า" เสียงของนิภาดาสั่นเครือ ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว

ซานยิ้มให้เธออย่างแปลกประหลาด "คุณนายสวย... พวกผมชอบ"

เทินเองก็พยักหน้าเห็นด้วย "คุณนาย... ให้พวกผมดูแลเถอะนะครับ"

มือใหญ่ของซานค่อยๆ เลิกชายผ้าซิ่นของนิภาดาขึ้นช้าๆ เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนที่สั่นเทา นิภาดาพยายามหุบขาเข้าหากันแต่ถูกพวกเขาทั้งสองจับไว้แน่น

"ปล่อยฉันนะ! พวกนายมัน..." เสียงของนิภาดาขาดหายไป เธอรู้สึกถึงความหวาดหวั่นที่แทรกซึมเข้าไปในทุกอณู

เทินโน้มตัวลงต่ำ ริมฝีปากหนาของเขาสัมผัสกับลำคอระหงของนิภาดาอย่างหยาบคาย ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนลงมาไซร้ซอกคอของเธอ ความรู้สึกร้อนวูบวาบแล่นแปล๊บไปทั่วร่างกายของนิภาดา

ในขณะเดียวกัน ซานก็ลูบไล้ไปตามแขนและบ่าของนิภาดาอย่างไม่ลดละ มือของเขาหยาบกร้านแต่กลับแฝงไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ทำให้ใจของนิภาดาเต้นแรงขึ้นอย่างประหลาด

ซานค่อยๆ เลื่อนมือลงต่ำ สัมผัสกับหน้าอกของนิภาดาผ่านเสื้อผ้าบางๆ ก่อนจะค่อยๆ บีบเคล้นเบาๆ

เทินค่อยๆ เลื่อนลงต่ำตามบ้าง เปิดชายเสื้อผ้าไหมขึ้นมาสูง ริมฝีปากของเขาวนเวียนอยู่บริเวณเนินอกของนิภาดาอย่างหิวกระหาย

ความรู้สึกเสียวซ่านที่ไม่คุ้นเคยเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ ทั่วร่างกายของนิภาดา มันเป็นความรู้สึกที่ขัดแย้งกับความหวาดกลัวที่อยู่ในใจ

แล้วซานก็ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อของนิภาดาอย่างช้าๆ เผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มที่สั่นระริกเล็กน้อยภายใต้บราลูกไม้บางๆ

เทินเองก็เลื่อนลงต่ำอีกครั้ง เขากระตุกผ้าถุงเนื้อดีมีราคาลงไปกองกับพื้นดิน ลงไปนั่งยองๆยิ้มหวานแล้วใช้ริมฝีปากของเขาสัมผัสกับหว่างขาของนิภาดา แผล็บ! ๆ ๆ ลิ้นสากร้อนของลูกจ้างพม้าเลียปาดร่องสีชมพูอมแดง ความรู้สึกวาบหวามแล่นแปล๊บไปทั่วท้องน้อยของนิภาดา

"อร๊า! ปล่อยฉัน" นิภาดาพยายามดิ้นรนแต่ปากกลับเผลอคราง แรงของเธอมันน้อยนิดเมื่อเทียบกับพวกเขาสองคนที่กำลังรุมเล้าโลมเธออยู่

ซานโน้มตัวลงต่ำ ริมฝีปากหนาของเขาสัมผัสกับยอดอกของนิภาดาอย่างแผ่วเบา ก่อนจะค่อยๆ ดูดอย่างหิวกระหาย ความรู้สึกเสียวซ่านมันแล่นแปล๊บไปทั่วทรวงอกของนิภาดาจนเธอยืนตัวสั่น

ซานและเทินประคองร่างที่จวนจะเซล้มทั้งยืนของนิภาดามาวางลงบนแคร่ไม้ไผ่ผุๆ ใต้ถุนเรือนอย่างเบามือ เธอเหยียดกายยาวและหลับตาพริ้ม นอนหงายแผ่หรา แสงจันทร์ส่องลอดร่องพื้นไม้ลงมาเป็นทางยาว เปรี๊ยง! ๆ แสงฟ้าผ่าสว่างว่าบมาสะท้อนกับเรือนร่างบอบบางอรชรของคุณนาย ความขาวและนวลเนียนของเธอราวกับทารกแรกเกิดที่ยังไม่เคยต้องแสงแดด

ซานขึ้นมาคุกเข่ากลางหว่างขาของนิภาดา เงยหน้ามองใบหน้าสวยที่ซีดเผือดเล็กน้อย ก่อนจะจับแท่งเอ็นดำใหญ่ที่แข็งเต็มที่ จ่อที่ปากทางรักที่ปิดสนิทชิดเชื้อ

ส่วบ! ๆ อื้อ! โอ๊ย! เขาค่อยๆ สอดแทงเข้าไปอย่างช้าๆ ความคับแน่นและความอุ่นร้อนแล่นแปล๊บไปทั่วท้องน้อยของนิภาดา

ในขณะเดียวกัน เทินก็คุกเข่าลงข้างแก้มของนิภาดา จับใบหน้าสวยของเธอหันข้างมา ก่อนจะจ่อแท่งเอ็นยาวโง้งงอโค้งเหมือนกล้วยหอมทองที่ริมฝีปากบาง แล้วค่อยๆ ยัดเข้าไปอย่างไม่ปราณี อรั่ก! ๆ ๆ

ซานเริ่มกระแทกสะโพกเข้าออกช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ เร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกตึงเปรี๊ยะที่หว่างขาของนิภาดาเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านอย่างประหลาด เขาคำรามต่ำๆ ในลำคอ กระแทกจนคุณนายเจ็บโหนกหน่าว

"อื้อ... อ๊า..." นิภาดาครางออกมาเบาๆ อย่างห้ามไม่อยู่ ร่างกายของเธอเริ่มบิดเร้าเล็กน้อย สองเต้าสั่นกระเพื่อมไปมาตามจังหวะกระแทกของพม่าตัวดำล่ำกล้าม

เทินเริ่มขยับแท่งยาวเข้าออกช้าๆ ในปากของนิภาดา แท่งเอ็นใหญ่คับปากจนเธอเผลอกัดลงไปเบาๆ สร้างความรู้สึกแปลกประหลาด

ปรั่บ! ๆ ๆ ป๊าบ! ๆ ๆ ๆ ซานก็เร่งจังหวะกระแทกเร็วขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายของนิภาดาส่ายสะโพกตอบรับอย่างเผลอไผล เธอสมยอมกับความเสียวของชู้พม่าอย่างเร่าร้อน

ทันใดนั้น ความรู้สึกสุดยอดก็แล่นแปล๊บไปทั่วร่างกายของนิภาดา น้ำอุ่นๆ แตกพุ่งเข้ามาในท้องของเธอจนร้อนว่าบไปหมด

ในขณะเดียวกัน น้ำข้นคมของเทินก็แตกทะลักเข้ามาเต็มปากของเธอจนล้นออกมาเลอะแก้ม นิภาดาเสร็จสมอย่างรุนแรงแบบที่ไม่เคยเป็นกับสามีมาก่อน...