“มีนา! หายใจเข้าลึก ๆ”
“น้องขวัญ… ทำไมต้องทำแบบนี้กับพี่ด้วย ฮือ! ทำไมต้องพลักพี่ด้วยล่ะ ไม่เชื่อพี่เหรอ….” น้ำเสียงที่สั่นคลอเต็มไปด้วยความเสียใจ มีนาส่งสายตาตัดพ้อไปหาของขวัญ ราวกับรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากกับการกระทำของเด็กสาวตรงหน้า เพื่อทำให้นิโคลัสปักใจ เชื่อว่าของขวัญนั้นผลักเธอตกน้ำ
“หมายความว่ายังไงมีนา! บอกคุณนิโคล์มาสิ” เสียงทุ้มเค้นถามขึ้น น้ำเสียงที่แข็งกร้าว ทำเอาสองสาวขนลุกเกรียวขึ้นมา
“ฮึก! น้องขวัญชวนมีนาว่ายน้ำ มีนาปฏิเสธ เพราะว่ามีนาว่ายน้ำไม่เป็น แต่….น้องขวัญไม่เชื่อ ก็เลย ฮึก! ฮืออออ” มีนาแสร้งทำเป็นเสียใจ ที่ของขวัญนั้นไมา่เชื่อคำพูดของเธอ แล้วบีบน้ำตาออกมา เพื่อเรียกร้องความสงสารให้มากที่สุด
“นังแพศยา!!!” นิโคลัสหันมาตวาดใส่ของขวัญด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว ดวงตาคมที่ดุดัน ทำให้ของขวัญถอยหลังหนีด้วยความกลัว
“หนูไม่ได้..”
“เพียะ!!!”
ยังไม่ทันได้พูดแก้ตัว มือหนาก็ตวั
