อาหารถูกทยอยจัดวางตั้งบนโต๊ะ นิโคลัสเดินลงมา แล้วตวัดสายตาแข็งกร้าวไปหาสาวใช้ทุกคน สื่อให้รู้ว่า ไม่ต้องมาช่วยของขวัญจัดโต๊ะ ทำให้สาวใช้รีบเดินหนีไปทำอย่างอื่นแทน ก็ได้แต่ภาวนาให้เจ้านายกับเด็กสาวไม่ทะเลาะกันก็พอ แค่นี้พวกตนก็สงสารเด็กสาวที่ต้องมาเจ็บกับเจ้านายของตน
“รีบ ๆ หน่อยได้ไหมฮะ! คนรักของฉันกำลังจะมาอืดอาดยืดยาดอยู่ได้” เสียงทุ้มตวาดขึ้น เมื่อเห็นอดีตคนรักยังจัดโต๊ะไม่เสร็จ สิ่งที่เขาได้รับรู้เมื่อคืน ยิ่งทำให้เขาเกลียดหญิงสาวตรงหน้ามากขึ้นกว่าเดิม อยากจะเดินเข้าไปบีบคอให้ตายคามือของเขา แต่...มาคิดดูอีกที ทรมานให้เจ็บช้ำมันยังสะใจ
“ค่ะ ดิฉันใกล้จัดโต๊ะเสร็จแล้ว” เสียงหวานตอบขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่ง เธอไม่แม้แต่จะมองหน้าผู้ชายใจร้ายเลยสักนิด แค่ได้ยินเสียง เธอก็สะอิดสะเอียนเต็มทนแล้ว
“ดี!”
เสียงรถดังเข้ามาภายในบ้าน ทำให้ทั้งสองหันไปมอง นิโคลัสยิ้มแสยะมุมปากอย่างสะใจ
“จะไปไหนก็ไปเลย
