บทที่12 ปล่อยใน Nc+

1041 คำ
"ภรัณ พี่ปวดฉี่ จะไม่ไหวแล้ว" "งั้นพี่ก็ปล่อยออกมาเลยครับ "ภรัณพูดจบ ก็เร่งแรงกระแทกถี่ขึ้นๆ จนลินดาปลดปล่อยน้ำรักออกมา... ลินดา: อ๊ะ อ๊าาา !!!...ภรัณ.." ภรัณ: ซี้ด!!พี่รัดผมแน่นจังวะ ไม่ไหวแล้ว .." ภรัณจับลินดาพลิกคว่ำหน้าลง แล้วยกสะโพกฉเธอขึ้นทั้งที่จุดเชื่อมต่อพวกเขายังไม่หลุดออกจากกัน... ลินดา: อึ้ก อ๊ะ!! ภรัณ ฉันจุก มันลึกเกินไป " ภรัณ: ทนอีกนิดเดียวครับ ผมจะเสร็จแล้ว ซี้ด!!." จากนั้นภรัณก็ยกขาแฟนสาวขึ้นข้างนึง แล้วกระแทกสวนเข้ามา ปึ้ก ปึ้ก ปึ้ก!!... ภรัณ: ซี้ด !!! แน่นชิบหาย อ๊าาา..พี่ทำผมคลั่งรู้ไหม?.. " อ๊าา!! พี่ลินผมชอบพี่จัง อ๊าาา!!.. จากนั้นเขาก็กระแทกแรงๆเข้าสุดออกสุด แล้วลินดาก็รู้สึกเหมือนมีน้ำอุ่นๆพุ่งเข้ามาในช่องแคบของเธอแบบอุ่นว้าบอยู่ภายใน มันเหมือนท้องใส้เธอปั่นป่วน จากนั้นน้ำของภรัณก็ไหลเยิ้มออกมาอาบเรียวขาของเธอ... ตอนนี้ลินดาไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรง ล้มฟุบลงไปกับที่นอน แถมภรัณยังล้มมาทับเธออีก ทั้งๆที่แก่นกายของเขายังแช่อยู่ในช่องรักของเธอ มันรู้สึกกระตุกตุ้บๆอยู่หลายครั้ง...แล้วเขาก็กอดลินดาแช่ไว้อยู่อย่างนั้นจากทางด้านหลัง... ลินดา: "ภรัณ ทำไมนายไม่ปล่อยข้างนอก มันเสี่ยงที่จะท้องมากนะนายรู้ไหม.." ภรัณ: "ทำไม กลัวท้อง?..ผมเลี้ยงไหวแค่เมียกับลูกเอง !!." ลินดา: "อย่ามาพูดเล่นๆนะฉันเอาจริง.. " ภรัณ: " ผมก็ไม่ได้บอกว่าผมพูดเล่นๆ แต่ผมก็พูดจริงเหมือนกัน เดี๋ยวผมซื้อยาคุมฉุกเฉินให้แต่ผมขออีกรอบได้ไหมครับพี่ลิน รอบเดียวยังไม่พอเลย นะครับคนดี!!.." ลินดา:"ไม่ได้ ป่านนี้ทุกคนสงสัยแล้ว น๊าาขอร้อง!!.." ภรัณ: ก็ได้ ถือว่าครั้งแรกของพี่ คราวหน้าผมเอาพี่ทั้งคืนแน่ เตรียมรับมือไว้แล้วกัน"จากนั้นเขาก็หยิบทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำกามของแฟนสาวกับเขาออก จนหมด... ลินดา:เดี๋ยวฉันจะรอรับมือกับนาย วันไหนบอกด้วย^_^ ".. ภรัณ: " ผมบอกพี่แล้วไงว่าอย่ายิ้มให้ผมแบบนี้อีก..." ลินดา: "ทำไม นายไม่ชอบหรอ.." ฉันนั่งหน้างอใส่เค้า... ภรัณ: "เปล่า พี่ยิ้มแล้วมันทำให้ผมเป็นแบบนี้ไง.." เขาใช้มือฉันไปจับที่เจ้ามังกรยักษ์ ที่มันกำลังแข็งชูชันอยู่ ซึ่งเขาชักมันออกมาตอนไหนไม่รู้ ภรัณ: ทีนี้รู้รึยังว่าทำไมผมบอกพี่อย่ายิ้มให้ผมอีก ผมเห็นรอยยิ้มพี่แล้วอยากจะจับพี่มากระแทกจนต้องร้องขอชีวิตจากผมเลยแหละ.." ลินดา:"ทะลึ่ง รีบใส่เสื้อผ้าได้แล้ว ลงไปหาเพื่อนๆกัน ยัยมะนาวยิ่งขี้สงสัยอยู่ด้วย.." ภรัณหยิบเสื้อผ้ามาให้ฉันใส่ ทันทีที่ฉันเหวี่ยงขาลงจากเตียงก็ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บใจกลางสาวของฉัน .. ลินดา:"กรี้ดด!!..โอ้ยย มันทั้งเจ็บทั้งแสบ ฮือๆๆ...ภรัณฉันเจ็บ.." ภรัณเห็นแบบนั้นก็ตกใจ เข้ามาโอบกอดฉัน ตอนนี้ฉันซบหน้าเข้าที่หน้าอกเขา น้ำตาก็ไหลอาบแก้มออกมา... ภรัณ: "โอ๋ๆไม่ร้องนะครับ ผมขอโทษ" ลินดา: นายทำรุนแรงกับฉันมากเลยนะ แต่นายจะโทษตัวเองทำไม ฉันเองก็เต็มใจร่วมกับนายด้วยเองหนิ..ฉันขอนั่งพักแป้ปนึงนะ ขอกอดนายแบบนี้ก่อนได้ดมกลิ่นของนาย แล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย... ภรัณ: "หึ!! เป็นหมารึไง..ถึงมาชอบดมกลิ่นฉัน.." เขายกยิ้มที่มุมปาก ลินดาเห็นแล้วหมั่นไส้ ฉันจึงหยิกเข้าที่ท้องเขาหนึ่งที... ภรัณ: "โอ้ยย!!ผมเจ็บนะ " ลินดา: สมน้ำหน้าว่าฉันเป็นหมา แถมยังมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉันเห็นอีก.." แหมๆคนน้องของเราก็เจ้าเล่ห์ไม่เบา ชอบวอแวคนพี่ สมน้ำหน้า555 ส่วนคนพี่ก็ร้าย งอแงคนน้อง แต่ก็ยอมน้องตลอดร้ายด้วยทั้งคู่เลยนะ... จากนั้นพวกเขาก็เดินออกมาจากห้องVIPชั้นบนของคลับเพื่อลงมาหาเพื่อน ทันที่ที่มาถึงยัยมะนาวก็ดึงฉันไปสำรวจ.. มะนาว: "แกโอเคไหมยัยลิน เป็นอะไรหรือเปล่า?.." ลินดา: "เปล่า ฉันโอเค" มะนาว: ฉันนึกว่านายภรัณ จะฉีกแกเป็นชิ้นๆซะแล้ว.." ลินดา: "แกก็พูดเวอร์ใหญ่นะยัยมะนาว" อดัม: "สัส มึงไม่ได้ทำอะไรพี่เขาใช่ไหมวะไอ้ภรัณ?.." ภรัณ: "สอบสวนกูยังกับกูเป็นนักโทษเลยว่ะ แค่ทำข้อตกลงกันนิดหน่อย.." อัดม: "ข้อตกลงอะไรวะ" ภรัณ: "มึงหยุดเสือกดิ๊.." อดัม: อ้าวไอ้เวรนี่ กูเพื่อนมึงนะครับ!!.." มะนาว: "เออๆๆ ไม่มีอะไรก็ดีแล้วงั้นเรามาดื่มต่อ..อ้าว!!ชนนน.." ลินดา: อื้อ เอาสิ" ฉันชนแก้วกับมะนาว โดยที่ภรัณนั่งมงดูนิ่งๆ ไม่พูดอะไร ทีอยู่บนห้องพี่ครับๆ..ทีอยู่กับคนอื่นนิ่งมากนะพ่อคู๊ณ.. แล้วดื่มกันสักพัก ผู้หญิงคนเดิมที่เคยนั่งกับภรัณ ก็เดินกลับมาหาที่โต๊ะอีกครั้ง.. พิมพ์: "พี่ภรัณหายไปไหนมาคะ พิมพ์ไม่เห็นพี่เลย.." จากนั้นพิมพ์ก็ทั้งกอดทั้งหอมเขาอยู่นั่น นายคนนี้ก็เหลือเกิน นั่งให้เขากอดอยู่ได้ ทั้งๆที่พึ่งมีอะไรกับคนพี่มา...ยังมีหน้าจะมามองลินดาอีก ...เธอชักจะทนไม่ไหวแล้วกับพฤติกรรมของหญิงสาวตรงหน้า... ลินดา: "นี่!! น้องคะ กรุณาอย่ายุ่งกับแฟนพี่ได้ไหมพอดีพี่หวงของค่ะ!! .." ทันทีที่พูดจบฉันก็เข้าไปนั่งตักภรัณ ตรงกลางหว่างขาของเขา ผู้หญิงคนนั้นก็เหวอไปเลยสิคะ 555 สมน้ำหน้า อยากมาอ่อยแฟนคนอื่นดีนัก... พิมพ์: " พี่ภรัณ.. เรื่องจริงหรอคะ.. "
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม