ภรัณ : ผมขอโทษ"
ลินดา : "......"
ภรัณ : ผมขอคุยกับพี่ได้ไหม ให้โอกาสผมได้อธิบายหน่อยได้ไหม"
ลินดา : ก็ได้ ตอนนี้นายกลับไปก่อน "
ภรัณ : แต่.."
ลินดา : ฉันบอกให้กลับไปก่อนไง ถ้าไม่ฟังก็ไม่ต้องคุยกันอีก เข้าใจที่ฉันพูดไหมภรัณ"
ภรัณ : โธ่โว้ย!!"ภรัณสบถออกมาอย่าหัวเสีย ก่อนจะต่อยเข้าที่กำแพงรั้วมหาลัย จนมือเขาเลือดออก ฉันจึงเข้าไปห้ามเขา
ลินดา : นายอย่าทำร้ายตัวเองได้ไหม?..กลับไปรอฉันที่ห้องฉันเคลียร์ตรงนี้เสร็จเดี๋ยวตามไป"
มะนาววิ่งตาตื่นเข้ามา เพราะดูจากสถานการณ์แล้ว ต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ
มะนาว : เกิดอะไรขึ้น ฉันพลาดอะไรไปหรือเปล่า?.."
อดัม : มีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยครับ งั้นผมพาไอ้ภรัณกลับเลยนะครับ หวัดดีครับ"อดัมบอกกับมะนาว และหวัดดีพวกเรา
ลินดา : นายเป็นไงบ้างเชน เจ็บรึเปล่า ฉันต้องขอโทษแทนภรัณด้วยนะ "
เชน : ทำไมต้องขอโทษแทนเขาด้วย ตกลงเธอเป็นอะไรกับเด็กนั่น"เชนถามฉัน
ลิ
