ระหว่างทางหลังจากออกมาจากบริษัท ซานขับรถไปตามท้องถนนโดยไม่มีจุดหมายเป็นหลักแหล่ง เขาได้แต่มองถนนเบื้องหน้า ทั้งที่ใจกำลังล่องลอยไปกับภาพของผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ครั้งหนึ่งเคยหลับซบอกของเขาอย่างไว้ใจที่สุด
กระทั่งเวลาเกือบสี่ทุ่ม รถหรูของเขาก็ขับเข้ามาจอดตรงทางเข้าหน้าหอพักหญิงที่คะนึงอาศัยอยู่
ซานเปิดประตูลงมาจากรถแล้วเดินหายเข้าไปในเงามืด เท็นเพื่อนรักของเขาซึ่งยืนรออยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าอาคาร ยื่นมือมาตบไหล่ซานเบา ๆ เพื่อบอกว่าเขามารออยู่นานแล้วตั้งแต่วางสายจากกัน
"นิชาไปผับแล้วกว่าจะกลับก็คงดึก แกมีเวลาประมาณสองชั่วโมงก่อนผับปิด ฉันจะถ่วงเวลานิชาให้นานที่สุด จะทำอะไรก็รีบด้วยแล้วกัน..." เท็นกระซิบ
"พอแล้ว...ไปได้แล้ว" ซานตอบสั้น ๆ ก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปตามเส้นทางที่ได้รับการอำนวยความสะดวก
ย้อนกลับไปก่อนหน้านั้นไม่กี่ชั่วโมง เขาได้วานให้เท็นเข้าไปเคลียร์กับคนคุมหอด้วยแบงก์สีเทาปึกหนา พ
