ภายในห้องอาหารขนาดใหญ่ของโรงแรมหรูหราในช่วงยามเย็น บรรยากาศภายในงานถูกจัดขึ้นอย่างอลังการและพิถีพิถัน โต๊ะอาหารไม้สักขนาดใหญ่ประดับด้วยผ้าปูสีครีมคาดทอง จานชามและภาชนะเป็นเนื้อกระเบื้องอย่างดี
กลิ่นอาหารหอมอบอวลลอยแตะปลายจมูก ทุกอย่างดูเรียบหรู และแอบแฝงไปชั้นเชิงทางสังคม ที่บ่งบอกถึงประสบการณ์ของเจ้าภาพได้เป็นอย่างดี
แขกที่ได้รับเชิญมาในงานเลี้ยงวันนี้มีเพียงไม่กี่ครอบครัว ล้วนแต่เป็นกลุ่มผู้มีหน้ามีตาในเครือข่ายการค้าแนวหน้าของประเทศ บางครอบครัวเป็นเจ้าของกิจการส่งออก บางครอบครัวเป็นผู้ลงทุนรายใหญ่ในอสังหาริมทรัพย์ระดับประเทศ แต่ที่ทำให้ซานถึงกับชะงักไปเล็กน้อย คือการได้เห็นครอบครัวของนิชาเดินเข้ามาภายในงานเลี้ยงครั้งนี้
“บ้านนิชาก็มาเหรอ?”
ซานขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจจริงอยู่ที่บ้านของนิชาก็ทำธุรกิจการค้า แต่เขาแปลกใจตรงที่ก่อนหน้านี้บ้านนิชาถูกจำแนกธุรกิจให้อยู่คนละประเภทกับบ้านเขา แต
