บทที่17 เราไม่รักกันตอนไหน

1645 คำ

เช้าวันหลังอาหารยามเช้า เพียงรักมองสภาพอากาศด้านนอกเหมือนฝนจะตก ทั้งที่มีแดดออกทุกสัปดาห์ ถึงอย่างไรหญิงสาวเลือกทำข้าวกล่องและพกร่มติดตัวใส่ข้างในรถของว่าที่สามี “คุณฟรานจะไปทำงานที่บริษัทใช่ไหมคะ ให้เพียงไปด้วยได้ไหมคะ” ความฝันเมื่อคืนทำเอาเพียงรักยิ่งหวาดระแวง ไม่อยากปล่อยคนรักหลุดลอยคลายสายตา และหาโอกาสเหมาะๆ บอกข่าวดีแก่เขารับรู้ “อยู่บ้านนั่นแหละดีแล้วหนูเพียง วันนี้ฉันจะไม่ได้ไปบริษัท มีนัดประชุมสภาองค์กรมาเฟีย ที่นั่นมันอันตราย ฉันจะรีบทำงานและก็รีบกลับ” เพียงรักไม่ลืมหนึ่งหน้าที่ของฟรานเซียสคือตำแหน่งเจ้าพ่อมาเฟียทรงอิทธิพลอำนาจใหญ่โตของอิตาลี ย่อมมีคนดูแลและทีมบอดี้การ์ดอารักขาความปลอดภัย ถึงแม้ว่าช่วงนี้เขาจะเปลี่ยนเป็นทำธุรกิจสีขาว ไม่ใช่สีเทาเหมือนแต่ก่อน “ไม่ใช่ว่าคุณฟรานจะแอบหนีไปแข่งรถโดยไม่บอกเพียงเหรอคะ” “เธอไม่เชื่อใจผัวเหรอ” ขอให้จบเรื่องอุบัติเหตุรถแข่งครั้ง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม