ทั้งสี่คนใช้เวลาเดินอยู่ที่ตลาดร่วมชั่วโมงได้ และก็เป็นอย่างที่ทุกคนบอกจริงๆ ว่าการเดินกับพ่อเลี้ยงภาสกรทำให้ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งกับเรนิตามากนัก ส่วนใหญ่ก็แค่ทักทายตามประสาคนเจอดารา แต่ไม่มีใครกล้าขอเธอถ่ายรูปสักคน แถมจะชวนคุยสักนิดก็ยังเจอสายตาดุๆ ของภาสกรอีก เรนิตาเชื่อแล้วว่าชาวบ้านที่นี่เกรงกลัวอิทธิพลของพ่อเลี้ยงขี้เก๊กจริงๆ
“เดี๋ยวสร้อยพาเรนิตาไปเปลี่ยนชุดแล้วก็ไปทำงานตามปกตินะ”
ภาสกรพูดกับสร้อยก่อนจะส่งสัญญาณให้เข้มตามตนเองเข้าไปดูภายในไร่
“พ่อเลี้ยงนี่ดูห่วงพี่เรย์จังเลยนะคะ” สร้อยพูดยิ้มๆ พร้อมกับมองเรนิตาด้วยสายตาที่สื่อความหมายว่ากำลังสงสัยอะไรอยู่
“ไม่ต้องมองพี่แบบนั้นเลยสร้อย จะมาห่วงอะไรล่ะ จับผิดพี่ละสิไม่ว่า” เรนิตารีบพูดทันที คนอย่างภาสกรน่ะหรือจะมาห่วงเธอ นิดๆ หน่อยๆ ก็เสียงดังใส่แบบนี้ มันคนเกลียดกันชัดๆ
“จริงนะคะ สร้อยไม่เคยเห็นพ่อเลี้ยงมายุ่มย่ามกับใครแบบนี้เลย
