48

1413 คำ

“ไม่เป็นไรค่ะพี่เข้ม แค่นี้ก็เยอะแล้ว” สร้อยเอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะเริ่มตักอาหารมากิน “คุณเรย์ลองทานนี่ไหมครับ อาหารเหนือแท้ๆ เลย” คนงานรายหนึ่งพูดขึ้นเพราะอยากจะทำให้ดาราสาวหายเกร็งที่ต้องนั่งโต๊ะเดียวกับคนงานที่ไม่สนิท “ขอบใจจ้ะ แต่ฉันอยากลองดื่มเหล้าต้มดูบ้างได้ไหม” เรนิตาพูดราวกับขอร้อง และแน่นอนว่าคนงานไม่มีทางปฏิเสธเธอ กับยิ้มชอบใจที่ดาราสาวให้ความเป็นกันเองขนาดนี้ “ได้สิครับ มาๆ เดี๋ยวผมรินให้” คนงานกระตือรือร้นในการรินเหล้าให้เรนิตา จนภาสกรต้องมองมาด้วยสายตาไม่พอใจ “เบาๆ หน่อยๆ เดี๋ยวรู้เรื่อง” พ่อเลี้ยงหนุ่มปรามเบาๆ ทั้งที่ใจจริงอยากแย่งมาดื่มเอง กลัวดาราสาวจะรับรสร้อนแรงไม่ไหว แต่เขาก็ไม่สามารถห้ามได้ เพราะเขาเป็นคนพูดเองว่าทุกคนสามารถดื่มกินได้อย่างเต็มที่ ก็อยากรู้ว่าเจ้าหล่อนจะคอแข็งแค่ไหน “ทำอะไรกันอยู่คะ” เสียงของลินดาดังขึ้น ทำให้ภาสกรอดหัวเสียไม่ได้ ลืมไปเลยว่าทุกวันเกิดของ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม