นาราใช้ชีวิตตามลำพังในสหรัฐอเมริกา ด้วยพี่ๆ ต่างเรียนจบและกลับไปช่วยงานที่บ้านกันหมดแล้ว บ้านหลังใหญ่มีเพียงคนดูแลบ้านสามคนที่เอวาว่าจ้างให้มาคอยดูแลลูกสาว อีกเพียงสองปีเธอก็จะเรียนจบปริญญาเอก ได้เป็นด็อกเตอร์เฌอลัญจ์
ช่วงนี้เป็นช่วงที่นารานั่งจมอยู่กับกอง Paper ตั้งแต่ตีห้าจนถึงตีสามของอีกวัน เป็นแบบนี้หลายครั้ง ครั้งละหลายๆ วัน จนบางครั้งก็เผลอหลับไปกับกอง Paper นั้น
วันนี้นาราต้องตื่นเช้าไปมหาวิทยาลัย แต่ความรู้สึกไม่เหมือนเช่นทุกวัน รู้สึกราวกับกำลังถูกตามติดเป็นเงา เหมือนมีสายตาของใครบางคนกำลังจับจ้องทุกฝีก้าว เริ่มตั้งแต่ที่เธอออกจากบ้าน ที่มหาวิทยาลัย ห้องสมุด หรือแม้แต่ตอนเข้าห้องน้ำ ความรู้สึกถูกจับจ้องนั้นยังคงตามติด และแม้ว่าจะรู้สึกเช่นนี้เป็นประจำนับตั้งแต่ที่เธอมาเรียนต่อที่นี่ แต่ความรู้สึกวันนี้ไม่เหมือนเคย
นาราเดินทางไปยังชนบทของรัฐมอนแทนา (Montana) เพื่อทำวิจัยร่วมกับ
