“นารา คิดถึงจังเลย” ภิณนั่งให้ช่างแต่งหน้า ช่างทำผมดูความเรียบร้อยอีกครั้งก่อนถึงฤกษ์ทำพิธีแต่งงานในโบสต์ เมื่อเห็นนาราก็กางแขนออกกว้าง ยิ้มด้วยความดีใจ
“คิดถึงภิณเหมือนกัน” นาราสวมกอดเจ้าสาวแสนสวยด้วยความคิดถึงไม่ต่างกัน
“ทำอย่างกับไม่ได้เจอกันเป็นปี เห็นคุยกันแทบทุกวัน” วราว่ากระเซ้าสองสาวที่ห่างกันไกลสามเดือน แต่ทั้งคู่ก็ติดต่อหากันแทบทุกวัน
“วรานี่ทำเสียบรรยากาศหมด” ภิณว่า
“ไปหาคุณตาคุณยายดีกว่า” วราไหวไหล่เบาๆ ก่อนเดินออกไป ให้สองสาวได้อยู่กันตามลำพัง
“ไปให้ไวเลย” ภิณพูดตามหลัง
“แล้วคนอื่นๆ ล่ะ” นาราถามหาคนอื่นๆ พร้อมมองไปรอบๆ ห้อง
“ไปรอด้านนอกแล้ว ภิณมีไรจะบอกนาราด้วย” ภิณมีสีหน้าตื้นเต้นอย่างปิดไม่มิด
“อะไรเหรอ แต่ดูจากหน้าภิณ ต้องเป็นข่าวดีแน่ๆ”
“ดีมากเลยละ เรื่องนี้แม้แต่พี่รัณย์ก็ยังไม่รู้ ภิณบอกนาราคนแรกเลย”
“อยากรู้จะแย่แล้ว”
“ภิณท้อง”
“จริงเหรอ”
“จริง ภิณพึ่งตรวจ
