“เทรย์เป็นยังไงบ้างฉลาม ปลาวาฬ” ฉลามกับปลาวาฬเปิดประตูเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยของพี่สาว ไนท์ถามด้วยความเป็นห่วง ด้วยในเวลานั้นใบหน้าของเทรย์ซีดเซียวเป็นอย่างมาก
“ยังหลับอยู่ครับ หมอให้สารอาหารผสมวิตามินทางน้ำเกลือแก้อ่อนเพลียครับคุณแม่” ฉลามเป็นคนตอบ ก่อนที่ปลาวาฬจะเอ่ยเสริม
“พยาบาลบอกว่าพี่เทรย์อาเจียนตั้งแต่พี่อลินอยู่ในห้องฉุกเฉินแล้วครับ แต่ก็ไม่ยอมไปไหน รอจนแน่ใจว่าพี่อลินกับลูกปลอดภัย”
“ได้ยินแล้วนะอลิน ไม่ต้องเป็นห่วงเทรย์แล้วนะ”
“อลินยังไม่ได้บอกเลยนะคะคุณแม่ว่าเป็นห่วง”
“ชะเง้อจนคอยาวเป็นยีราฟยังจะปากแข็ง หลานสาวยายปากแข็งเหมือนใครกันนะ” ยลดาว่าอย่างกระเซ้า หลังจากหมอพยาบาลพาตัวเทรย์ออกไป อลินก็เอาแต่ชะเง้อคอมองประตูห้องพัก เฝ้ารอน้องชายทั้งสองกลับมา
“เหมือนคุณตาครับ”
“อ้าวปลาวาฬ นี่ตาเดย์ของปลาวาฬนะ”
“ตอนเด็กๆ ปู่แทนกับย่าพายเล่าให้ฟังบ่อยครับว่าคุณตาไม่ยอมรับใจตัวเองว่
