“ต้นไม้ ต้นไผ่ ต้นข้าว ต้นหลิว ต้นเตย รู้ไหมว่าดอกซากุระเกาหลีเรียกอีกอย่างว่าอะไร” จารวีตั้งคำถามกับหลานๆ ทั้งห้า ขณะชื่นชมความสวยงามของดอกซากุระในเทศกาลชมดอกซากุระ Jinhae Gunhangje Festival ที่เมืองชางวอน จังหวัดคยองซังนัมโด เป็นเทศกาลที่ใหญ่และโด่งดังที่สุดในเกาหลีใต้ ซึ่งอยู่ห่างจากปูซานเพียงหนึ่งชั่วโมง
“ดอกพ็อดกดครับ คุณปู่กับคุณย่าเคยถามไม้แล้วเมื่อปีที่แล้ว” ทุกๆ ปี และปีละสองถึงสามครั้งที่โซนจะพาครอบครัวมาเยี่ยมเยียนจารวีกับภพสรรค์ โดยเฉพาะในช่วงฤดูร้อนของประเทศไทย เขาจะพานารากับเจ้าต้นทั้งห้ามาสัมผัสอากาศเย็นๆ ของเกาหลีใต้ ต้นไม้จดจำทุกอย่างที่ปู่ย่าเคยบอกเล่า แม้แต่เรื่องในวัยเด็กของผู้เป็นพ่อ
“ฮ่าๆ คุณย่าลืม ต้นไม้อย่าถือสาคุณย่าเลยนะครับ คุณย่าแก่แล้วก็เลยหลงๆ ลืมๆ” ภพสรรค์หัวเราะราวกับชอบใจ
“จาแก่ พี่ภพก็แก่กว่า” จารวีมองค้อนคนเป็นสามี
“พี่วิคมาหาต้นเยอะแล้ว เย่ วิคได้ท
