กริ๊งงง~~
เสียงนาฬิกาปลุกดังไปทั่วห้องนอน สักพักมือหนาของใครคนหนึ่งก็ควานหาต้นเสียงก่อนจะกดปิดมัน
ปึก
เมื่อเสียงนาฬิกาเงียบลง เจ้าของร่างก็ปรือตามองเวลาชัด ๆ
อา...ได้เวลาลุกแล้วสินะ
ภัทรพลิกกายมาอีกฝั่งที่ภรรยาสาวกำลังนอนหลับอยู่ เขาไม่เรียกเธอเพราะอยากให้พิมพิศานอนต่อ แต่ก็ไม่ลืมโน้มไปจุมพิตหน้าผากมนของหญิงสาวเป็นการทักทาย
จากนั้นชายหนุ่มก็ลุกออกจากเตียงไป เขาเดินไปอีกห้องหนึ่งก่อนจะเข้าไปเรียกลูก ๆ ที่หลับอยู่
"พี่ภูครับ ได้เวลาตื่นนอนเตรียมตัวไปโรงเรียนแล้วครับ"
เด็กชายที่หลับพริ้มค่อย ๆ ตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย คนเป็นพ่อได้แต่มองดูด้วยความเอ็นดู
"ต้องตื่นแล้วเหรอฮะ"
"ใช่ครับ วันนี้เปิดเทอมวันแรกนะ เดี๋ยวอดเจอเพื่อน ๆ นะครับ"
"ภูอยากเจอเพื่อนฮะ ภูจะไปแปรงฟัน"
"เก่งมากครับ" ภัทรลูบหัวคนเป็นลูกก่อนจะไม่ลืมเอ่ยต่อ "ภูลุกไปก่อนน้า เดี๋ยวพ่อปลุกน้องก่อน"
เด็กชายตัวน้อยพยักหน้าใ
