ภัทรใช้เวลาพักผ่อนอยู่กับพิมพิศาที่ทะเลเป็นเวลาสามวัน ตลอดทริปเล็ก ๆ นี้เขาถอดคราบความเป็นเจ้านายออกหมด มีแต่รอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าเสมอ ทุก ๆ ครั้งที่สบตาหญิงสาว เขารู้ดีว่ามันใช่มาก ความสุขความสบายใจและเสียงหัวเราะมีเธอเป็นผู้สร้างให้เขา
ชายหนุ่มนั่งมองใบหน้านวลที่นอนหลับอยู่บนเตียงแล้วก็แอบลอบยิ้มบาง ๆ แต่ไม่ทันไรคนตัวเล็กก็ค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่น
"คุณภัทร"
"ตื่นยัง หิวไหม ฉันสั่งอาหารเช้ามาให้แล้ว" เขารัวคำถามใส่เธอพร้อมรอยยิ้ม
พิมพิศายกมือทำท่าเหมือนเด็กให้เขาโน้มลงไป ชายหนุ่มไม่ขัด เขาโน้มตัวลงไปหาเธอ พิมพิศาก็คล้องรอบคอเขาไว้ก่อนจะทำปากยู่
"วันนี้เราต้องกลับแล้วนี่คะ"
ชายหนุ่มพยักหน้าเป็นคำตอบ
"อยากอยู่ต่อเหรอ"
"ไว้ว่าง ๆ ค่อยมาใหม่ก็ได้ค่ะ หนูอยู่ไหนก็ได้ที่มีคุณ"
"ปากหวานเกินอะเรา" เขาพูดแล้วก็โน้มหน้าลงไปหอมแก้มเธอเบา ๆ "กลับไปจะให้รางวัลเด็กดี"
"งั้นหนูจะตั้งตารอรางวั
