ร่างสูงของนายใหญ่สูงสุดของผับ กำลังเดินขึ้นไปที่ห้องทำงานส่วนตัวในขณะที่ลอบปรายตามองไปหาเจ้หวาน คนที่กำลังเดินตามเขามาห่าง ๆ
“แล้วกูเดาผิดที่ไหน” เสียงเข้มบ่นออกมา
จะอะไร..ถ้าไม่ใช่เจ้คนสวยที่ฉลาดเป็นกรด เจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าใคร เดินตามเขามาให้พอพ้นสายตาของพนักงานที่หน้าห้องเก็บของ เมื่อหันมองรอบตัวว่าไม่มีใครหันมามองตัวเองอยู่ก็รีบเดินไปทางโซนคาสิโนแทน
ร่างแกร่งขึ้นมาถึงบนห้อง ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้หนังประจำตำแหน่ง.. ก่อนจะล้วงโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งข้อความไปหาเจ้หวาน หรือแม่เลขาชั่วคราวที่เขาแต่งตั้งขึ้นมาช่วยงานเอกสารบนห้องทำงานด้วยกัน แต่เหมือนจะไม่เชื่อฟัง
ยังดึงดันจะอยู่ด้านล่าง ทำงานแบบเดิม
ไฟ : ไม่ขึ้นมา?
ไฟ : ลืมไปรึไงว่าตอนนี้เธอไม่ใช่เจ้คุมเด็ก แต่เป็นเลขาฉัน
ข้อความที่เขาส่งไป ไร้การอ่านและการตอบกลับนานนับสิบนาที..เขาเองถึงเลือกจะวางโทรศัพท์ กดเปิดแล็ปท็อปเพื่อเช็คกล้องวงจรปิด
