“คุณเจตครับ” ธันที่ได้รับคำสั่งจากนายใหญ่มาเพียงไม่ถึงนาทีก็รีบตรงเข้าไปหาคุณเจต แขกคนสำคัญที่กำลังโอบเอวคุณหวานไว้แนบแน่น
“ทำไม มันรีบกระดิกหางมาแล้ว?” คิ้วเข้มเลิ่กขึ้น เอ่ยถามมือขวาของเพื่อนสนิทพลางยกยิ้มมุมปาก แต่ไม่ทันที่จะได้คำตอบก็เห็นเพื่อนรักกำลังตรงเข้ามาหาด้วยท่าทีร้อนรน
ร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีดำ ตรงเข้ามากระชากตัวหวานออกจากการโดนกอบกุมของแขกคนสำคัญ..ดึงร่างสวยมายืนอยู่ข้างกายแล้วใช้มือโอบเอวแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของออกมา จนลืมสายตาจากแขกและพนักงานรอบ ๆ ที่พากันมองมาเป็นทางเดียว
“กวนตีนรึไงไอ้ห่านี่” คำพูดหยาบคายที่ด่าแขกตรงหน้าทำหวานที่โดนกระชากตัวขึ้นมาโดนคนพี่กอดไว้ต้องหันใบหน้าสวยไปมอง..
ทำไมคำพูดคำจามันถึงดูเหมือนรู้จักกัน ไม่..ไม่ใช่แค่รู้จัก มันดูสนิทกันเลยต่างหาก
“เพื่อนมาทั้งที มึงไม่ลงมาต้อนรับ บอกติดธุระ แต่พอกูแตะเด็กไม่ถึงนาที เสือกลงมาได้”
“เพื่อนคุณไฟเหรอคะ”
