°EP.5°หนักนม ทับหน้า

816 คำ
ทั้งบ้านก็มีกันอยู่แค่นี้ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ...อีพร!!!!!! @ ร้านชายหาดเกยตื้น {14.00น.} "จริงหรือเปล่าที่ชาวบ้านเล่าว่าเมื่อเช้าบ้านไอ้หลงเปิดหนังสดกระจายเสียงตามสาย"สักเเซวแล้วทำหน้าล้อใส่หลง ทั้งหมดมักมารวมตัวกันที่ร้านนี้เพราะตั้งอยู่ริมชายหาดแถวบ้าน "อีฉิบหาย! แกล้งกู..ต่อลำโพงเสียงครางดังลั่นซอย"ผมตอบกลับไอ้สักที่ทำหน้ากวนตีน แม่งโคตรหงุดหงิดแต่ทำอะไรไม่ได้แม่สั่งไว้ว่าห้ามยุ่งกับมัน "มึงก็น่าจะชวนมันมาจัดกระชับมิตรสักดอกสองดอก ฮ่าๆ"เพื่อนอีกคนพูดแทรกพลางขำ "คนหรือหนอนไม้ไผ่ก็ไม่รู้ห่อหุ้มตัวอย่างกับมัมมี่ กูไม่เอาให้เปลืองพลังงานหรอก"ผมตอบเพื่อนอีกคนอย่างอารมณ์ไม่นิ่งถ้ามันเป็นผู้ชายคงเจอกระทืบไปแล้ว @ บ้านหลง {18.00น.} "เฮือก เอือกกก"ผมเมามากคงเพราะหงุดหงิดเรื่องเมื่อเช้าเลยซัดเหล้าขาว35ดีกรีลงคอหลายขวด บ้านไอ้สักอยู่ถัดไปสองซอยมันเลยแวะผมมาส่งก่อน พอถึงประตูผมต้องคลำทางเอง ตึก ตึกๆ~ฝีเท้าที่เดินลงบันไดช้าๆหยุดมองร่างแกร่งที่พยุงตัวเองอย่างโซซัดโซเซเข้ามา "เมาแต่หัววัน"ฉันพูดออกมาตามที่เห็น "อีพร!!!!"ผมได้ยินเสียงแว่วๆที่ดังมาไม่ไกลต้องเป็นมันแน่ๆ ตอนนี้ผมพยายามยืนให้ตรงแล้วเพ่งมองมันที่ยืนอยู่ตรงกลางบันได "ฉันชื่อขอพรไม่ใช่พร นายเมามากเลยนะเนี่ย"ฉันตอบกลับเด็กบ้าที่ดูจะสภาพไม่ไหวแต่สายตาที่จ้องมองมาดูโกรธเคืองพอสมควร พลืก คลืบ ~หลงพยายามเดินจับขอบโต๊ะขอบเก้าอี้ลากสังขารไปทางทิศบันไดจนมาหยุดอยู่ตรงหน้าขอพร "มึงมาจากไหน บ้านมึงเขาไม่สอนเหรอว่าอย่าเสือกเรื่องคนอื่น!! มึงเอาไมค์ต่อออกลำโพงทำเชี่ยไร"ผมพยายามคุมสติให้ด่ามันได้แม้จะยืนไม่ค่อยจะไหวก็ตาม "อ๋อ.. ฮ่าๆ ก็นายอยากจะไม่หยุดทำไม จะเอากันฉันไม่ว่า แต่จะเอาสามเวลาหลังอาหารไม่ได้มันรบกวนการทำงานของฉัน แล้วฉันเป็นสาวเชียงใหม่"ฉันกลั้นขำก็มันนึกแล้วตลกดี พอพูดจบก็จะเดินลงไปหาอะไรกินในห้องครัว ตึกๆๆ ควั๊บ! ~ "ว๊ายยย!!" กำลังเดินสวนทางผ่านเด็กบ้าอยู่ดีๆมันคว้าต้นเเขนกระชากแรงจนตัวปลิว "ฮัก อึก อักๆ"ตอนนี้ผมวูบแล้วรู้สึกหายใจไม่ออกเหมือนมีอะไรมาปิดทับจมูก "ไอ้บ้า!ไอ้โรคจิต"ฉันรีบผละตัวออกกระเด้งไปนั่งบนบันไดขั้นที่ห้าสวนไอ้เด็กโรคจิตมันนั่งกึ่งนอนอยู่ตรงบันไดขั้นสาม "ตะกี้อะไรนิ่มๆวะ"ผมหยัดกายตัวเองลุกนั่งสะบัดหน้าสองสามที เห็นมันนั่งเอามือปิดหน้าอกเอาไว้แม้จะใส่ชุดแมวประหลาดแต่ผมสัมผัสได้ว่านมแม่งโคตรใหญ่ "อะ..ไอ้เด็กบ้า"ฉันด่ากัดฟันกรอด "มึงพกอะไรมาจากเชียงใหม่ ไส้อั๋วเหรอ อ๋อ..กูรู้แล้ว ที่มึงปิดบังตัวเองเป็นเพราะมึงไปขโมยนมคนทั้งจังหวัดมาใช่ไหม อีห่าเอาซะกูหายใจไม่ออกนมมึงอุดจมูกแทบตาย"ผมหัวฟัดหัวเหวี่ยงด่ามัน สะใจเว๊ย!!! ตุ๊บ! เคว๊ยงๆ~ ขอพรสุดจะทนใช้เท้าถีบตรงกลางอกของหลงจนร่างที่อ่อนปวกเปียกด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ร่วงหล่นจากบันไดสลบเหมือดคาพื้นก่อนจะมีเสียงแหลมตะโกนดังลั่น "ไอ้หลงไอ้เด็กบ้า!!!!!!" -ห้องหลง- {00.00น.} "ซี๊ด เชี่ย"ผมตื่นขึ้นมาสภาพหนักหัวและเจ็บไปทั้งตัว แต่ก็ต้องลุกพยุงตัวเองเข้าห้องน้ำเพราะปวดฉี่ วี่ วี่ ซี่ ~เสียงประหลาดที่ไม่คุ้นหูดังขึ้น หลังจากหลงเข้าห้องน้ำแล้วล้างหน้าล้างตาออกมายืนหน้าตู้เสื้อผ้าเพื่อจะเปลี่ยนชุด "ใครมาทำอะไรเวลานี้" ผมเงยมองนาฬิกาที่ติดข้างประตูฝาห้อง เวลานี้ก็ดึกมากแล้วใครจะมาทำอะไรเสียงดังแปลกๆ -ห้องขอพร- "ฮึก... ฮึก...อื้อ... อ๊า" ฉันกัดผ้าเอาไว้แน่นเพราะกลัวเสียงครางจะเล็ดลอด วันนี้ฉันเลือกไข่สั่นสีส้มเปิดระบบแรงสะเทือนระดับสาม ฉันวางอุปกรณ์เซ็กซ์ทอยเรียงรายบนเตียงและหยิบมาใช้อย่างสาสมใจ ตอนนี้น้ำสวาทที่ถูกกระตุ้นจากเครื่องบำเรอต่างๆก็ผลิตน้ำเมือกใสไหลเต็มหน้าขาเปื้อนเปรอะผ้าปูสีแดงเป็นวาวขาวไปหมด อึก..เสียวอีกแล้ว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม