เสียงครางดังออกมาจากด้านข้าง..ห้องของหลง
"ฉันตื่นมาด้วยสีหน้าหมองหม่น สภาพจิตใจย่ำแย่ รู้สึกอึนๆสับสน พอทำอะไรเสร็จก็จะลงมาหาข้าวกินเหมือนเคย
ตึก ตึกๆ~ ขอพรลงบันไดมาก็เจอป้าแมวที่ซื้อกับข้าวมาใส่จาน แล้วหลงที่กำลังนั่งกินพร้อมกับผู้หญิงอีกคนสักพักหลงพูดแทรกในความเงียบทันที
"แฟ นี้ขอพรเป็นพี่สาวลูกเพื่อนแม่" ผมแนะนำให้แฟรู้จักเพราะสองคนกำลังมองหน้ากันอย่างงงๆ
"สวัสดีค่ะ" แฟยกมือไหว้ขอพรอย่างเป็นมิตร ขอพรส่งยิ้มกลับแล้วตอบสั้นๆ
"ค่ะ" ไม่รู้จะทำหน้ายังไง ป้าแมวก็อยู่ด้วย และแน่นอนว่าเสียงครวญครางที่แทบจะขาดใจเมื่อคืนคงเป็นของผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงของหลง!
วันต่อมา @ วิทยาลัยช่าง
-ตึกช่างยนต์ด้านล่าง-
"ไอ้หลง ได้แฟแล้วจริงๆ มึงอย่างเด็ด" สักชมออกหน้าออกตา
"เออ แต่แค่นิ้ว! กูใช้แค่นิ้ว" ผมตอบกลับไอ้สักที่นั่งข้างๆ
"เอ้า! ไอ้ส้นตีนอุตส่าห์ลากไปได้มึงไม่เอาวะ" สักถามรบเร้าเมื่อเห็นสีหน้า
