ขู่แบล็กเมล "ทะ...ทำอะไรคะ" "จะให้พี่พูดจริงเหรอ" ตอนนี้แววตาเขาแพรวพราว เจ้าเล่ห์จน จิราวดีอยากกรีดร้อง ภาพพี่แว่นของเธอเมื่อยี่สิบปีก่อนไม่มีแล้ว ตอนนี้มีแต่พี่ดินจอมเจ้าเล่ห์คนนี้ ฮือ...ไม่ไหวแล้วหัวใจ "พี่ล้อเล่น ไม่ทำอะไรหรอก" เห็นสีหน้าเหมือนคนอยากจะร้องไห้ของเธอแล้ว เขาก็สงสาร จึงเลิกแกล้ง จิราวดีที่รู้ตัวว่าถูกแกล้งเลยส่งค้อนและแกล้งเขากลับ "ว้า งั้นไม่ไปละดีกว่า เสียเวลา" "เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวจะโดน" เขาชี้หน้าขู่ยิ้มๆ เพราะรู้ว่าเธอแกล้งเขากลับ ไม่นานทั้งคู่ก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน คุยเล่นกันต่ออีกสักพัก ปฐพีก็ทำงานต่อ ส่วนจิราวดีที่ไม่อยากอ่านงานแล้ว ก็นั่งอยู่ข้างๆ หยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเปิดซีรีส์ดูเพื่อคลายเครียด เสียบหูฟังเรียบร้อยไม่ให้เสียงไปรบการการทำงานของเขา และสุดท้ายคืนนั้นจิราวดีก็ยอมไปนอนที่คอนโดฯ ตามคำชวนของเขาแต่โดยดี โดยที่เขาก็ไม่ทำอะไรเธอไปมากกว่าการกอดและ