@20.00 น.
ฉันที่กลับถึงห้องมาตั้งแต่เลิกเรียน นั่งรอคนบางคนที่พึ่งเจอกันครั้งล่าสุดเมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมา วันทั้งวันถามว่าฉันมีสติ สมาธิในการเรียนไหม.. ตอบเลยว่าไม่...คำพูดของนับดาวยังคงดังก้องอยู่ในหัว ชื่อผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อจีน่า ยังคงฝั่งลึกอยู่ในโสตประสาทของฉัน อยากถามเขาเหลือเกินว่าผู้หญิงที่นับดาวน้องสาวของเขาพูดถึงคือใคร ฉันนั่งคิดมากอยู่คนเดียวสักพัก เสียงประตูห้องพักก็ถูกเปิดออก ปรากฏเป็นร่างสูงของผู้ชายคนที่ฉันกำลังคิดถึง..ฉันพยายามยิ้มกว้างทั้งที่ในใจมันรู้สึกตรงกันข้ามกับสิ่งที่แสดงออก ก่อนจะเดินไปรับกระเป๋าเป้ในมือเขา
"กลับมาแล้วเหรอฉลาม....
"อืม..
"ทานอะไรมาหรือยังคะ..เจ้าทำอาหารไว้รอ.!........
"ฉันกินมาแล้ว....
ฉันยังพูดไม่ทันจบประโยค เขาก็พูดแทรกขึ้นทันที เขาไม่แม้แต่จะหันมามองอาหารที่ฉันตั้งใจทำไว้ให้ เขาเดินผ่านมันไปพร้อมกับหยิบมือถือขึ้นมารับสายใครบางคน
"📞 ครับจีน่า : ชื่อผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว
"📞 ถึงแล้วครับ เรากำลังจะอาบน้ำ...
"📞 ครับ...พรุ่งนี้เดี๋ยวไปรับ...
"📞 ฝันดีครับ
ฉันยืนนิ่งฟังเสียงเขาคุยกับปลายสาย น้ำเสียงที่ดูอ่อนโยนแบบนี้นานแค่ไหนแล้วที่ฉันไม่ได้ยินมัน แค่คำพูดมันก็ทำเอาหัวใจดวงน้อยของฉันแทบแลกสลาย คนๆนั้นคงสำคัญกับเขา เขาถึงได้พูดได้คุยกับเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนขนาดนั้น
"กินข้าวเสร็จแล้วมาคุยกันหน่อย...ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอก
"ค่ะ
ฉันพยักหน้ารับ เรื่องสำคัญของเขามันคืออะไร...ฉันเองไม่อยากรับรู้มันเลยด้วยซ้ำ เพียงสายตาที่เขาส่งผ่านมาก็ทำเอาหัวใจของฉันหล่นลงไปกองอยู่กับพื้น ขออย่าให้เป็นอย่างที่ฉันคิด ฉันไม่อยากยอมรับ ไม่อยากปล่อยมือ ไม่อยากเสียเขาไป ขอแค่ได้อยู่ข้างๆเขาแบบนี้ อยู่อย่างคนไร้ตัวตนก็ยังดี..
@10 นาทีต่อมา
"ฉลามมีอะไรจะคุยกับเจ้าคะ
"นั่งก่อนสิ...
".....
"วันนี้เธอได้ยินหมดแล้วใช่ไหม...
"..ได้ยินอะไรคะ.... ฉันทำทีไม่รู้ ยังคงทำเหมือนไม่รับรู้เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับเขา
"ผู้หญิงที่นับดาวพูดถึง..คือจีน่า..แฟนคนแรกของฉัน เราเลิกกันตอนฉันเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีที่สอง และตอนนี้เธอกำลังจะกลับมา...
"ฉลามมาบอกเจ้าทำไมคะ...
"ฉันต้องการมีแค่จีน่าคนเดียว...ไม่อยากให้จีน่าคิดมากหรือระแวงว่าฉันจะมีคนอื่น
"คนอื่น ?
"เดี๋ยวนี้เจ้ากลายเป็นคนอื่นไปแล้วเหรอคะ
.
"อย่ามาใช้น้ำเสียงแบบนั้นกับฉัน เธอควรจะรู้สถานะของตัวเองดี
"สถานะของเจ้าคืออะไรคะ ฉลามไม่เคยบอกว่าที่เราเป็นอยู่นี้คืออะไร
"เจ้าเอย ! : ฉลามทำสีหน้าเกรี้ยวกราด เขาคงไม่พอใจกับคำพูดที่ฉันเอ่ยออกไป
"เจ้าเป็นแค่คู่นอน ของเล่น หรือคนแก้ขัดของฉลามกันคะ...ฉลามเคยคิดที่จะให้เจ้าเป็นมากกว่านั้นบ้างไหม..
"ไม่ ! ฉันไม่มีวันคิดกับเธอแบบนั้น..
"แบบไหนคะ....แบบที่ไม่มีวันรักเจ้าแบบนั้นใช่หรือเปล่า..... : เจ้าเอยกดเสียงลงต่ำ ความรู้สึกหนักอื้อที่ทับถมกันมานาน วันนี้มันกำลังจะถูกปลดปล่อยออกมา การอยู่แบบจำยอมมานาน บางครั้งมันก็ไม่ได้ดีกับตัวเธอเลยสักนิด หัวใจเธอเป็นของเขา แต่หัวใจเขาเป็นของคนอื่น เจ็บดีไหมล่ะ...
"ฉลาม...ในชีวิตของเจ้ามีฉลามแค่คนเดียว เจ้ารักฉลาม รักมาก รักมาตลอดหลายปี...และบางครั้งเจ้าอาจจะเคยคิดเข้าข้างตัวเองว่าฉลามอาจจะพอมีความรู้สึกดีๆให้เจ้าบ้าง..มันพอจะมีบ้างไหมคะ ความรู้สึกแบบนั้นที่เจ้าหวัง..
"ไม่มี... : เขาตอบออกมาอย่างไม่ลังเล สายตาของเขานิ่งเรียบจนฉันไม่กล้าสบตากลัวเหลือเกินว่าตัวเองจะร้องไห้เพราะสายตาห่างเหินนั้น
"...แปลว่าที่ผ่านมาฉลามไม่เคยชอบเจ้าสักนิดเลยใช่ไหม...."
"ก็ไม่ได้รู้สึกมาตั้งแต่แรกแล้ว ดูไม่ออกเหรอว่าคุยเล่นๆ"
"....อึก....อึก....ฉลามใจร้าย...ไม่ชอบแล้วมายุ่งกับเจ้าทำไมตั้งแต่แรก..."
"เหตุผลคืออะไร เธอจะอยากรู้ไปทำไม ผู้ชายเวลาเข้าหาผู้หญิงก็เพราะอยากเอา อยากได้กันทั้งนั้น
"อึก..อึก.. : ฉันเงียบก่อนจะมองหน้าเขาพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา
"อย่าร้องไห้แบบนี้สิครับ มันน่ารำคาญ"
"เธอไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะงอแงได้แบบนี้นะ...และฉันเองก็ไม่เคยบอกว่ารู้สึกอะไรกับเธอมากเกินกว่าผู้หญิงคนอื่น
"แล้วที่อยู่ด้วยกัน นอนด้วยกันทุกวันแบบนั้นมันคืออะไรคะ
"...คู่นอน...?...หรือมันมีคำอื่นที่เหมาะสมมากกว่านี้
"นอกจากความสงสารและเวทนาแล้ว ฉันไม่เคยคิดว่าเธอจะแตกต่างกับผู้หญิงพวกนั้น ผู้หญิงที่ฉันเคยหิ้วขึ้นเตียง พอเบื่อก็เขี่ยทิ้งไป..
"ที่พูดมาทั้งหมด...คือฉลามจะเลิกกับเจ้าแล้วใช่ไหม
"เรียกว่าเลิกคงไม่ได้ เพราะที่ผ่านมาเราไม่เคยคบกัน...
"............
ฉันได้แต่อึ้ง เงียบ กับคำพูดของเขา มันคงจะจริงอย่างที่เขาบอก เราไม่เคยคบกัน แล้วจะเลิกกันได้ยังไง คงจะมีแต่ฉันที่คิดไปฝ่ายเดียว...
"เดือนหน้าจีน่าจะย้ายเข้ามาอยู่คอนโดกับฉัน...ฉันเลยมาบอกเธอไว้ล่วงหน้า...เพื่อที่เธอจะได้หาที่อยู่ใหม่...ฉันให้เวลาเธอสองสัปดาห์ในการย้ายออก ต่อไปนี้ฉันคงจะเป็นที่พักพิงให้เธอไม่ได้อีกแล้ว
"............
"ฉลามอย่าทำแบบนี้ได้ไหมคะ อย่าผลักไสเจ้าออกไปแบบนี้ ให้เจ้าอยู่ในฐานะอะไรก็ได้ ขอให้เจ้าได้อยู่กับฉลาม ต่อให้ฉลามจะปิดบังเจ้าไว้ จะให้เจ้าอยู่ตรงไหน เจ้าก็ยอม...
"ฟังฉันนะเจ้าเอย...ครั้งหนึ่งเมื่อฉันเป็นเด็ก..ฉันเคยอยากได้รถบังคับเอามากๆ พ่อแม่ของฉันให้ฉันทำอะไร ในตอนนั้นฉันยอมทำหมดทุกอย่าง แต่พอฉันได้มันมาแล้ว ฉันเล่นมันทุกวัน เล่นจนเบื่อ สุดท้ายฉันก็ทิ้งมันไป และไม่กลับไปเล่นมันอีกเลย...
"ตัวเธอก็เหมือนกัน..ของเล่นที่ฉันเล่นจนเบื่อแล้ว ฉันไม่คิดจะเก็บมันไว้หรอกนะ....ทิ้งๆมันไปแล้วหาของชิ้นใหม่มาแทนมันง่ายกว่า...
"ฉลาม