ตอนที่ 1 อาบน้ำ
927 คำ
"ใครส่งเจ้ามา ถ้าไม่อยากตายบอกมา"
พระสุรเสียงดังลั่นขององค์ฟาโรห์ทรงตรัสถาม ขณะที่ทรงธนูขึ้นสายพร้อมยิงได้ทันที ทอดพระเนตรไปยังนักลอบสังหารด้วยสายพระเนตรเรียบเฉย แฝงไปด้วยรัศมีอำมหิตสามารถสังหารคนตรงหน้าได้ทันที
และขณะเดียวกัน นักลอบสังหารยังคงถูกพันธนาการยึดกับโซ่โลหะขนาดใหญ่ ทั้งมือทั้งสองข้าง และขาทั้งสองข้าด้วยเช่นกัน ทำให้นักลอบสังหารผู้นี้ไม่สามารถหลุดจากพันธนาการนี้ออกไปได้
"ถึงตายข้าก็ไม่บอกเจ้าหรอก อินโยเซฟ" นักลอบสังหารทูลบอกด้วยน้ำเสียงดุดันไม่มีน้ำเสียงหวาดกลัวองค์ฟาโรห์แต่อย่างใด องค์ฟาโรห์ทรงน้าวคันธนูยิงไปที่มือข้างหนึ่งของนักลอบสังหาร ทำให้นักลอบสังหารผู้นี้ร้องด้วยความเจ็บปวด
"อ๊าก..."
"เจ้าก็น่าจะรู้ว่า ข้าชอบทรมานนักลอบสังหารยิ่งนัก เจ้าจะบอกหรือไม่" องค์ฟาโรห์ตรัสถามด้วยพระสุรเสียงเรียบเฉย
"ให้ตายข้าก็ไม่บอก" นักลอบสังหารทูลบอกแผ่วเบาด้วยความเจ็บปวด องค์ฟาโรห์น้าวธนูยิงไปที่มืออีกข้างของนักลอบสังหารผู้นี้ ทำให้นักลอบสังหารร้องอีกครั้ง องค์ฟาโรห์ทรงน้าวธนูยิงขาสองข้างของนักลอบสังหารอีกครั้ง
"ข้าให้โอกาสอีกครั้ง ความอดทนข้าไม่มากพอ ที่จะถามเจ้า" องค์ฟาโรห์ตรัสด้วยพระสุรเสียงแผ่วเบาและดุดัน ทำให้คนข้ารับใช้ต่างขนลุกด้วยความหวาดกลัวกัน เพราะรู้ว่าพระองค์ถึงที่สุดแล้ว
"ถุย...เจ้าจะไม่ได้อะไรจากข้าแม้แต่คำเดียว" นักลอบสังหารทูลท้าทายพระองค์อยู่เช่นเดิม
"เช่นนั้นก็จงตาย ตายตามที่ที่เจ้าต้องหาร" องค์ฟาโรห์ตรัสเช่นนี้
องค์ฟาโรห์ทรงน้าวธนูปักที่อกด้านซ้ายของนักลอบสังหาร ปักลงยังอกด้านซ้ายนักลอบสังหารผู้นี้จึงตายทันที ทันใดนั้นทหารก้าวเดินเข้ามาหาพระองค์ ขณะที่องค์ฟาโรห์ทอดพระเนตรนักลอบสังหารด้วยสายพระเนตรเรียบเฉยราวกับว่าไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น
"ฝ่าบาทกระหม่อมจับผู้สอดแนบสี่คน พวกมันมาลับๆ ล่อๆ ที่หน้าประตูเมือง" ทหารทูลต่อองค์ฟาโรห์ องค์ฟาโรห์ทรงทอดพระเนตรพวกสอดแนมที่โดนทหารลากเข้ามา พร้อมกับล่ามโซ่เข้ามาสี่คน
"เอามันไปถ่วงน้ำ" องค์ฟาโรห์ตรัสสั่งเรียบเฉย แล้วเสด็จจากออกไปทันที โดยไม่สนใจผู้คนเหล่านั้นที่ร้องโหยหวนขอความเมตตาจากพระองค์
ห้องสรงน้ำในตำหนักใหญ่ มีเสาหินทรายเรียงรายสูงใหญ่โตสลักตัวอักษรภาพไฮเออโรกลีฟและรูปภาพของเทพเจ้า เมื่อมองไปยังสระน้ำขนาดใหญ่ สามารถลงไปในสระได้ถึงยี่สิบกว่าคน สระน้ำแห่งนี้หันออกไปทางแม่น้ำไนล์ แม่น้ำไนล์แห่งนี้ได้ชื่อว่าเป็นของขวัญจากแม่น้ำไนล์ เนื่องจากลักษณะที่ตั้งของอียิปต์และสภาพภูมิศาสตร์ในลุ่มแม่น้ำไนล์ มีอิทธิพลต่อการดำรงชีวิต การประกอบอาชีพ และการสร้างสรรค์อารยธรรมอียิปต์ นอกจากนี้แล้ว ชาวอียิปต์ก็เป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งเสริม การสร้างสรรค์อารยธรรมของอียิปต์
อีกทั้งห้องสระน้ำที่นี่มีผู้เดียวที่สามารถที่จะลงอาบน้ำได้ มีเพียงองค์ฟาโรห์เท่านั้น
องค์ฟาโรห์ทรงพระพักตร์งดงามดั่งรูปแกะสลัก พระฉวีสีน้ำผึ้งไม่ถึงกับเป็นสีดินแดง พระองค์พระวรกายสูงถึงสองเมตรสิบถือว่าสูงกว่าคนทั่ว
พระองค์ทรงถอดพระภูษาอาภรณ์ชิ้นสุดท้าย คือพระภูษาท่อนล่างที่ไม่มีนางกำนัลคนไหนกล้าแตะต้อง พระองค์เสด็จลงไปในสระน้ำเพียงผู้เดียว นางกำนัลจึงโปรยกรีบกุหลาบแดงลงไปในสระ
พระองค์ไม่ใช่ใครอื่น พระองค์คือฟาโรห์อินโยเซฟ พระโอรสของฟาโรห์เมเนสและราชินีเซเนร่า พระนามเดิมว่า เรเนส หลังครองราชย์เป็นฟาโรห์บุตรของเทพราอย่างสมบูรณ์แบบ ทรงใช้พระนาม ‘อินโยเซฟ’ เป็นพระนามที่ผู้คนเรียก
หลังจากพระมารดาสวรรคตได้สองปี พระบิดาก็ทรงงานหามรุ่งหามค่ำ เพื่อจะได้ไม่นึกถึงองค์ราชินีอันเป็นที่รักของเขา จนประชวรหนักและสิ้นพระชนม์ในที่สุด จากนั้นพระองค์ก็สร้างสุสานขึ้นให้พระบิดาและพระมารดาได้อยู่ด้วยกันริมฝั่งแม่น้ำไนล์เช่นเดียวกับที่พระบิดาทำให้พระอัยกาและพระอัยกี (พระอัยกา แปลว่า ปู่หรือตา / พระอัยกี แปลว่า ย่าหรือยาย)
องค์รัชทายาทเรเนสขึ้นเป็นฟาโรห์ และเปลี่ยนพระนามใหม่เป็น 'องค์ฟาโรห์อินโยเซฟ' ในขณะนั้นได้พระชนมายุได้สิบเจ็ดปี
ผ่านมาได้ตอนนี้พระองค์ครองราชย์ได้สามปี พระองค์ทรงไม่ยอมอภิเษกมีองค์พระราชินีอยู่ข้างบัลลังก์ หรือแม้กระทั่งสนม ทรงไม่มีสัมพันธ์สวาทกับหญิงใด เจ้าผู้ครองอาณาจักร เจ้าเมือง หรือขุนนางต้องการถวายบุตรสาวให้พระองค์ พระองค์ก็ทรงปฏิเสธทุกครั้งไป แม้แต่นางกำนัลยังไม่ให้ถวายการรับใช้ในเพลาลงสรง นอกจากแต่งฉลองพระองค์เท่านั้น จนไม่มีใครเข้าใกล้คนที่เข้ารับใช้ใกล้ชิด มีเพียงอูนัสกับคาเฟรเท่านั้นที่อยู่รับใช้ใกล้ชิดที่สุด
ตอนแรกมาแล้วนะ
อย่าลืมหัวใจ และคอมเม้นท์ เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยเด้อ
1 คอมเม้นท์ 1 กำลังใจ
- ผู้เขียน
