วิศวะขังรัก
(Engineer’nSister)
EPISODE 32
“ลมเย็นแฮะ” ชายหนุ่มพึมพำ สายตาคมทอดมองไปยังผืนน้ำเบื้องหน้า ก่อนจะนั่งลงที่ม้านั่ง
“เกล้าชอบเวลาที่ลมพัดมากระทบหน้าค่ะ รู้สึกสบายใจดี” เธอเอ่ย แล้วเงยหน้าขึ้น หลับตารับสายลมที่พัดผ่านผืนน้ำมากระทบใบหน้า
“กินไอศกรีมไหม เฮียไปซื้อให้” คนที่ยื่นมือมาจับปลายเส้นผมเธอเล่นเอ่ยถาม ทำให้สาวน้อยขยับยิ้ม แล้วพยักหน้ารับ รามสูรจึงหยัดกายลุกขึ้น
“อย่าไปไหนล่ะ”
“รับทราบค่ะ” เธอว่าแล้วทำท่าตะเบ๊ะให้
ไม่นานรามสูรก็กลับมาพร้อมถ้วยไอศกรีมรสโปรดของเธอ เขานั่งลงมองดูเธอกินอย่างเอร็ดอร่อยเช่นเคย ไม่ว่าจะเมื่อไหร่รัดเกล้าก็มักจะมีความสบายตาให้เขารู้สึกสบายใจได้เสมอ
“อร่อยกว่าไอศกรีมในห้างรึไง”
“เจ้านี้รสชาติคล้าย ๆ ค่ะ น่าจะขายดี” เธอตอบแล้วตักไอศกรีมขึ้นมาจ่อที่ปากเขา
“หนูกินสิ” รามสูรว่า สายตาหลุบมองคนที่หันช้อนส่งไอศกรีมเข้าปากเล็ก ๆ ของตัวเองแทน
“
