ตอนที่ 33 แรงหนุนต้องพร้อม
จวนชินอ๋อง
ภายในห้องนอนเงียบสงัด มีเพียงเสียงลมหายใจสม่ำเสมอของสองร่างที่แนบชิดใต้ผ้าม่านโปร่ง
กู้เซียวอวิ้นลืมตาขึ้นในความมืดสลัวก่อนฟ้าสางแสงจันทร์เรื่อ ๆ ทาบผ่านหน้าต่างไม้ฉลุเป็นลวดลายบนพื้นห้อง เงาสะท้อนบาง ๆ ไหวไกวตามลมหายใจของผู้คน
เขาก้มหน้าลงมองสตรีในอ้อมแขน ผิวกายขาวเนียนใต้แสงจันทร์ ริมฝีปากอ่อนนุ่มเผยอเบา ๆ ดุจดอกไม้แรกแย้มในยามเช้า
แววตาของเขาอ่อนโยนลงอย่างห้ามไม่อยู่ ไม่รู้เมื่อไรที่เขามีความรู้สึกมากมายต่อนางเช่นนี้ ความรักใคร่และแรงปรารถนาอันละเอียดอ่อนเอ่อท้นขึ้นในอก
เขาอยากจะกดจุมพิตอีกครั้ง อยากจะสูดดมความหอมหวานจากกายบางในอ้อมแขนให้มากกว่านี้...
แต่แล้วกลับระงับตนเองไว้
ช่วงนี้นางกำลังเร่งผลิตโอสถทิพย์
นางเหนื่อยล้าแทบขาดใจในแต่ละวัน
กู้เซียวอวิ้นเพียงกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นเล็กน้อย ดวงตาดำขลับทอดมองสตรีในอ้อมแขนอย่างไม่ละสายตา
เขาเ
