ตอนที่ 21 ยังไม่เสร็จ
เสียงครางต่ำแผ่วเบาแว่วมาจากเรือนสมุนไพร แม้จะเบาราวเสียงลมหายใจ แต่ในยามค่ำคืนที่เงียบสงัดเช่นนี้…กลับชัดเจนอย่างน่าประหลาด
มู่หยางที่เฝ้าระวังอยู่หน้าด้านหนึ่งของเรือน ถึงกับชะงักมือที่กำลังถือกระบี่
มู่เหอซึ่งเพิ่งเสร็จสิ้นการฝึกซ้อมพลางเดินผ่านไปก็หยุดฝีเท้าลงกะทันหัน
ขณะที่มู่เยี่ยนยืนอยู่บนหลังคา เงาร่างแน่นิ่งไร้การเคลื่อนไหว…นอกจากคิ้วที่เลิกขึ้นเพียงเล็กน้อย
ทั้งสามสบตากันในความมืด
แววตาต่างคนต่างฉายชัดว่ารับรู้ตรงกัน
นั่นคือเสียงที่ไม่ควรได้ยินในช่วงเวลาตึงเครียดเช่นนี้
มู่เหอเป็นคนแรกที่กระซิบ
“ท่านอ๋องเปลี่ยนไปขนาดนี้แล้ว?”
มู่เยี่ยนกระแอมเบา ๆ ก่อนหลุบสายตาลง
“พวกเราเพียงทำหน้าที่ของตนเองเถิด”
ทั้งสามไม่ได้กล่าวอะไรต่อ
แม้คนอื่นจะตกตะลึง แต่สำหรับ กัวผิง ผู้เป็นสาวใช้ชั้นหนึ่งของเรือนพระชายา กลับไม่มีแม้เพียงแววตาแปลกใจ
นางยังคงยืนนิ่งอยู่
