ตอนพิเศษ [12] ขอแค่อย่าทิ้งแพร

830 คำ

ครืด..ครืด.. นัทเดินออกจากห้องน้ำมาหลังจากที่ไปทำธุระเมื่อตื่นนอนเป็นคนแรก หลังจากมีอะไรกันเสร็จก็นอนกอดกันกลม ได้ยินเสียงสั่นเตืนที่ดังขึ้นก็เดินหา ทีแรกเขาคิดว่าเป็นโทรศัพท์ของแพรวาเพราะของเขาเปิดเสียงเอาไว้ แต่พอเดินไปใกล้ๆกางเกงตัวเองที่หล่นอยู่ข้างเตียงนอน มองคนที่นอนหลับตาพริ้มภายใต้ผ้าห่มผืนสีขาวของเขาแว็บหนึ่งก่อนจะควานหามือถือออกมาดู ไอ้ปลั๊ก เมื่อเห็นเบอร์โทรเข้า เรื่องราวที่คุยกันเอาไว้เมื่อเที่ยงลอยเข้ามาในหัวเขาทันที ตายแล้วนัทคิด เพื่อนเขานัดเมียเอาไว้ว่าจะไปดินเนอร์และขอเลิกเร็ว ก่อนจะกดรับทันที แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยอะไร (ไอ้นัท ไอ้ห่า ตายยังมึง กูโทรหามึงกี่สายหัดดูบ้าง เมียกูโทรตามยิกๆๆแล้วไอ้ห่า) "เอ่อๆโทษทีว่ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ" (มึงรีบมาเดี๋ยวนี้เลย) "อืมๆ" เขาเองก็ลืมเสียสนิท เพิ่งมานึกได้ก็ตอนที่เห็นเบอร์เพื่อนโทรเข้านี่ล่ะ แต่แล้วหากเขาไปเฝ้าร้านแล้วแพรวาจะอย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม