แม้จะนั่งตรงข้ามกัน แต่มือของภูบดินทร์ก็ยังคอยแต่จะคีบหมู คีบกุ้ง ใส่ในจานให้คนที่นั่งตรงข้ามเสมอ อาหารในถ้วยของหญิงสาวคนเดียวในโต๊ะ แทบจะล้นออกมานอกถ้วยอยู่แล้ว ส่วนในจานข้างๆถ้วย ก็มีเป็ดย่างกับหมี่หยกอีกเต็มจาน จนคนร่วมโต๊ะถึงกับมองหน้ากัน
" คุณภูขา พิงกี้ไม่แย่งแก้วทานหรอกค่ะ คุณภูตักมาแทบหมดหม้อแล้ว "
คนทั้ง3คน มองหม้อสุกี้ที่เหลือแต่ผัก ก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน
" สั่งเอาใหม่เลย จะกินอีกกี่ถาดก็สั่งมา "
คนโตที่สุดในโต๊ะบอกเสียงเรียบกลบเกลื่อนอาการของตัวเอง ก็เธอกินน่าอร่อยขนาดนี้ ใครจะไม่อยากให้กินเยอะๆ แก้มป่อง เคี้ยวอาหารอย่างมีความสุข เป็นภาพที่คนมองดีใจเหลือเกิน แก้วกินได้ แก้วกินอร่อย ฉันก็ดีใจ
" แก้ว แล้วแกกินเสร็จจะไปไหนต่อ จะกลับเลยไหม " เสียงเพื่อนกระซิบถาม
" ยังไม่รู้แต่น่าจะกลับเลย "
" นายคะ จะกลับเลยไหมคะ "
" ไม่รีบนะ แก้วเดินซื้อของได้เลย ฉันจะไปทำธุระที่ธนาคาร
