นายภูฉันแก่แล้ว

1249 คำ

ดอกแก้วยิ้มออกมาหลังจากที่นายแนะนำเธอให้คนอื่นๆรู้จัก สายตาของคนร่วมโต๊ะมองอย่างแปลกไป ผู้ใหญ่บ้านสะกิดลูกสาวให้ขยับมานั่งขนาบข้างนายภูทันที รอช้าไม่ได้แล้ว " ทานข้าวกันเถอะค่ะ " อาหารคาวหวานถูกตักวางเรียงรายบนโต๊ะ คุณครูสาวมองเด็กสาวหน้าหวาน แล้วอดถามไถ่ไม่ได้ " น้องดอกแก้วเรียนอะไรคะ " " เรียนบัญชี ปวส.2แล้วค่ะ " ดอกแก้วตอบ " ปิดเทอมสองเดือน แล้วก็ต้องกลับไปเรียนใช่ไหมคะ " " แล้วต่อปริญญาตรีอีก2ปี นายรอแย่เลย " ครูสาวบอกยิ้มออกมา " ละครหลังข่าวหรอคะ นางอิจฉาเยอะจังเลย " ดอกแก้วกระซิบกับคนข้างตัวเบาๆ ภูบดินทร์ตักกับข้าวใส่จานคนข้างๆอย่างเป็นธรรมชาติ โดยไม่ทีใครสังเกต " น้องดอกแก้วยังเด็กมากเลยนะคะนายคงต้องรออีกหลายปี " เสียงหัวเราะของคนร่วมโต๊ะดังออกมา ภูบดินทร์ลูบผมคนข้างๆแล้วส่งสายตาหวานฉ่ำ " รอมาตั้งนานกว่าจะได้เจอกัน ยังรอได้เลยครับ รออีกสองสามปี ก็คงไม่เป็น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม