ตอนที่ 196 แผนใหม่งั้นเหรอ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ท่านไมล์ราชาทั้งสองเดินทางมาถึงแล้วครับ”
ระหว่างที่ผมกำลังนอนอยู่แบบหลับสบายนั้นเสียงเคราะประคูแล้วเสียงของเมคัสก็ดังขึ้นมาต่อกัน มันมากันเร็วจัง??? ตอนนี้มองออกไปนอกหน้าต่างยังเห็นท้องฟ้าสว่างอยู่เลยช่วงเวลามันก็น่าจะเป็นเพียงช่วงบ่ายหนึ่งไม่ก็บ่ายสองเท่านั้น
พวกมันเร่งเดินทางขนาดไหนกันเนี่ย เฮ้อ~ ถึงจะอยากนอนต่ออีกหน่อยแต่มันก็ทำไม่ได้ผมจึงตอบเมคัสกลับไป
“เข้าใจแล้วพาไปรอที่ห้องรับแขกเลยเดี๋ยวข้าตามไป”
“ครับ… แต่ว่าเรื่องแบบนี้มันยังไม่ใช่เวลานะครับ เอาไว้เรื่องนี่จบท่านมาทำอีกก็ได้”
อะไรของมัน? แค่นอนนิดนอนหน่อยมันถึงกับต้องพูดขนาดนั้นเลยหรือไง แกเห็นฉันเป็นเครื่องจักรที่เอาแต่ทำงานเหรอ เดี๋ยวต้องให้มันอดหลับอดนอนทำงานแล้วก็รู้ตัวว่าที่ทำมันไร้ค่าสักหน่อย หึ!
เมื่อนอนคิดสักพักผมก็เริ่มใช้แขนพยุงตัวขึ้นเพื่อลุกออกจากเตียงไปแต่งตัว แต่ว่า
