หลายชั่วโมงต่อมา
“วัด!” ฉันมองซ้ายมองขวา เมื่อรถของพี่อคินเคลื่อนตัวผ่านประตูโขงขนาดใหญ่ที่มีรูปปั้นช้างตัวโตสองตัว ยืนอยู่ข้างๆประตูทางเข้า รถหรูจอดสนิทตรงลานจอดรถที่ปกคลุมด้วยต้นไม้อย่างร่มรื่น
“ถึงแล้วครับ” ฉันมองคนตัวสูงที่เดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้ฉันที่กำลังมองไปบริเวณโดยรอบ
“พี่อคินพาตามมาทำบุญเหรอคะ”
“ครับ พี่จะพาผู้หญิงคนสำคัญมาแนะนำให้ผู้หญิงที่สำคัญที่สุดในชีวิตของพี่รู้จัก”
มือหนาคว้าข้อมือฉัน พร้อมกับเดินนำไปทางด้านในบริเวณวัด ที่มีเจดีย์ใส่อัฐิเรียงรายอยู่เป็นจำนวนมาก ก่อนจะหยุดอยู่ที่เจดีย์ใส่อัฐิสีขาว ที่มีรูปผู้หญิงคนหนึ่งติดอยู่พร้อมกับบอกชื่อเจ้าของอัฐินั่น
พี่อคินวางพวงมาลัยดอกไม้พวงใหญ่ ที่ป้านุ่มจัดเอาไว้ให้ก่อนออกมาจากบ้านลงด้านหน้าอัฐิ ซึ่งฉันเองก็นั่งลงข้างๆ เขาด้วย นี่คงเป็นเจดีย์อัฐิของคุณแม่พี่อคินสินะ
“แม่ครับ วันนี้ผมมาเยี่ยมครับ แต่ไม่ได้มาคนเดียวนะ”
พี
