สักพักต่อมา
(คนของกูตรวจสอบให้แล้ว เป็นภาพตัดต่อ)
“กูรู้ว่ายังไงก็ตัดต่อ แต่กลัวคนบางคน ไม่เชื่อ” สายตาคมของคนตัวโตที่ชำเลืองมองมาที่ฉันเป็นระยะ ๆ ขณะที่กำลังคุยโทรศัพท์กับลูอีสเพื่อนของเขา ซึ่งฉันเองก็ทำได้เพียงนั่งนิ่งอยู่บนปลายเตียงนอนฟังเขาคุยโทรศัพท์อยู่เงียบๆ
(เฮ้ย ใจเย็น)
"กูคงเย็นกว่านี้ ถ้าไอ้รูปบ้าๆนั่นไม่ทำลายชีวิตกู"
(หมายความว่ายังไงวะแล้วมึงคิดว่าใครทำ กูว่านะคงไม่ได้ทำมาเพื่อเผยแพร่ ไม่งั้นคงได้เห็นกันตามหน้าเพจโซเชียลแล้ว ดูเจาะจงทำเพื่ออะไรสักอย่าง)
“อืม...กูกำลังจะสอบสวนคนของกูนี่แหละ”
ฉันชำเลืองมองคาร์เตอร์เล็กน้อย แต่ก็ต้องหลบตาแล้วเบือนหน้าไปทางอื่น เมื่อเห็นว่าสายตาคมของคนตัวโตยังจับจ้องมาที่ฉันเขม็ง
(คนของมึง นี่ใช่เด็กเอ็นคนนั้นที่มึงลากไปกินเปล่าวะ)
“แค่นี้นะ กูกำลังหงุดหงิด”
(ไอ้นี่!)
ติ๊ด!
คาร์เตอร์กดวางสายจากลูอีส จากนั้นก็เดินเข้ามายืนกอดอกหันหน้าเข
