EP.17
‘อะ! หมอ... อย่า... อย่า... เอามือออกไป อย่า... หมอ... หมอ... อะ! อ้า...’
แต่ยิ่งหล่อนห้ามก็เหมือนยิ่งยุให้เขาแทรกนิ้วเข้าหา นิ้วยาวร้อนฉ่ากลับกดแทรกหารอยฉ่ำชุ่มอย่างช่ำชองชำนาญ และเขาที่ไม่ปล่อยให้หล่อนตั้งตัวก็ขยับนิ้วไสขึ้นลงเสียดสีไปมาจนหล่อนสั่นไปทั้งร่าง ร่างกายไร้แรงต้านทานพร้อมๆ กลับสติที่ขาดลอย
‘อ๊า... อา...’
ยามนั้นหล่อนไม่รับไม่รู้อะไรอีกแล้ว สติของหล่อนแตกระเบิดไปกับความซ่านกระสัน บั้นท้ายอวบหยัดยกร่อนขึ้นเสียดสีตามติดนิ้วยาวสากที่ไสขึ้นลงอย่างไร้สติ
ความรู้สึกแสนวิเศษส่งขับให้หล่อนหยัดร่องขึ้นเสียดสีกับนิ้วเขา ไม่อยากให้นิ้วร้อนจากไปไหน ยิ่งเขาเลียดูดเม้มขบยอดถันไปพร้อมๆ กัน หล่อนก็ยิ่งยกร่องหยัดความฉ่ำเยิ้มให้ชิดติดนิ้ว รุนแรง รัวเร็ว ตามจังหวะแห่งความอยากที่พุ่งริ้วเข้าสู่ใจกลางดอกไม้ ไม่นานทั้งหมดก็แตกระเบิด
‘อ๊า... อา... หมอ... อ้า... หมอ...’
ปานฤทัยจำเสียง
