รสชาติจุมพิตหิวดุเดือดของปรมะกลืนกินทุกสติของหล่อนจนหมดสิ้น แม้แต่กำแพงที่พยายามสร้างเอาไว้ปกป้องหัวใจก็พังครืนลงเสียแล้ว
“อา...”
เสียงครางดังเล็ดลอดออกมาจากปากนุ่มที่เห่อบวมจนน่าสงสารของนรีกุล ดวงตากลมโตค่อยๆ ลืมขึ้น
ทั้งคู่สบประสานสายตากัน ก่อนที่ปรมะจะกระซิบเบาๆ ที่ข้างใบหูเล็ก
“อยากให้ฉันเอาบนเตียงหรือว่าที่ไหน...”
น้ำเสียงของเขากระเส่าแปร่งพร่า บอกให้รู้ว่าเขากำลังหิวกระหายในรสสวาทแค่ไหน
หล่อนเอียงอายจนแก้มแดงระเรื่อ แต่ความร้อนฉ่าที่กัดกินอยู่กลางลำตัวสาวก็ทำให้ไม่สามารถปฏิเสธสิ่งที่โหยหิวได้
“บน... เตียงค่ะ...”
รอยยิ้มพึงพอใจเกลื่อนใบหน้าของปรมะ เขาช้อนร่างของหล่อนขึ้นมาอุ้ม และเดินตรงไปยังเตียงกว้าง
ร่างอรชรถูกวางลงไม่เบานัก ปรมะยืนอยู่ไม่ไกล เขาสลัดเสื้อผ้าออกจากตัวเองอย่างเร่าร้อน ขณะที่สายตาจ้องมองหล่อนไม่วางตา
นรีกุลนอนตัวสั่นสะท้านบนเตียง สองขายังแตะอยู่บนพื้น
สา
