ภายในห้องทำงานชั้นสูงสุดบนตึกของที่ตั้งสำนักงานใหญ่ ของบริษัทในเครือรัตนเวคินทร์เต็มไปด้วยความเงียบหลังจากที่แขกผู้มาเยือนนั้นเล่าเรื่องบางเรื่องจบ อากาศยามบ่ายที่แสนจะร้อนอบอ้าวก็ไม่เทียบเท่ากับอาการร้อนรนภายในใจของใครบางคน...ใครบางคนที่ทนเก็บความรู้สึกนั้นไม่ไหวจนต้องถ่อสังขารมาหาเพื่อนสนิทของตนเองในวันนี้!
“ถ้าจะให้ฉันบอกนะไทม์...สิ่งที่นายรู้สึกนี่เป็นเพราะ...นายกำลังมีความรัก!”
อโณทัยนิ่งเงียบต่อหน้าเพื่อนสนิทของเขาด้วยอาการของคนพูดไม่ออก ใบหน้าคมนั้นบ่งบอกสีหน้าว่าเจ้าตัวรับไม่ได้กับคำพูดของเพื่อน...หากแต่คนมองอย่างรวิภัทรรู้ ไม่ใช่ว่าอโณทัยรับไม่ได้ เพียงแต่เขาไม่กล้ายอมรับความจริงต่างหาก!
“นายรักคุณเร...ไทม์...นายรักเธอ...”
รวิภัทรย้ำให้อีกฝ่ายฟังชัดๆอีกครั้ง ย้ำให้คำๆนี้ซึมไปในใจเพื่อนสนิทของเขา
“ไม่จริง”
“จริง!” รวิภัทรย้ำอย่างหนักแน่น “นายไม่เคยเป็นแบบนี้ไทม์ คนอย่างนายไม่
