หลังจากรับประทานอาหารค่ำเสร็จแล้วคุณานนท์ก็ประคองคุณย่าชมนาดเข้ามานั่งในห้องรับแขกโดยมีวิรัลพัชรเดินตามมานั่งด้วย
“คุณย่าครับเราสองคนมีเรื่องสำคัญจะบอกคุณย่า” ชายหนุ่มเริ่มเปิดหัวข้อสนทนา
“เรื่องสำคัญอะไรนะ ใช่เรื่องที่เราเคยคุยกันไว้หรือเปล่าล่ะลูก” คุณย่าชมนาดกำลังเดาว่าผู้หญิงที่คุณานนท์พามาทานอาหารเย็นในวันนี้น่าจะกำลังท้องเพราะท่านสังเกตว่าเธอรับประทานอาหารมากกว่าปกติและหน้าตาก็ดูมีน้ำมีนวล แต่ก็ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่เพราะเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก อีกอย่างหลานชายก็ไม่เคยพูดถึงผู้หญิงคนไหนให้ฟังเลย
“ใช่แล้วครับคุณย่า มันเป็นอย่างที่คุณย่ากับป้าสำรวยพูดผมแพ้ท้องแทนเมียจริงๆ ครับ”
“นี่หนูวิวกำลังท้องอยู่ใช่ไหมลูก” คุณย่าชมนาดถามด้วยความตื่นเต้น
“ใช่ค่ะคุณย่า” วิรัลพัชรตอบอย่างไม่ค่อยเต็มเสียงเท่าไหร่เพราะกลัวว่าท่านจะดุ
“แล้วหนูท้องได้กี่สัปดาห์แล้วล่ะลูกย่าไม่เห็นว่าท้องของหนูจะโตเลยนะ”
