รถยนต์ของเขาจอดที่หน้าบ้านของเธอ ความมึนงงจนเธอลืมถามเขาว่า... คีรินไปเอารถยนต์ของใครมาใช้
รัดเกล้าเพียงแต่นึกถึงใบหน้าของคุณบัญชากับคุณเกตุวดี พ่อแม่ของเธอ ใบหน้าของพวกท่านคงจะไม่พอใจที่เธอหายไปทั้งคืน
"ขอบคุณนะที่มาส่ง… แต่ตอนนี้คือกุ๊กไก่ยังไม่พร้อมพาคินน์เข้าไปหาพ่อกับแม่น่ะ"
"ทำไมล่ะ กุ๊กไก่?" คีรินถามพร้อมทำหน้าผิดหวัง
“คือ…กุ๊กไก่ยังไม่ได้บอกพ่อกับแม่เรื่องของเรา พวกเขาไม่รู้ว่าเราคบกัน เอ่อ... กุ๊กไก่บอกแค่ว่าคินน์เป็นเพื่อน" เธอมองหน้าเขาด้วยแววตาขอโทษ
คีรินยิ้มจาง ๆ พลางพยักหน้าเข้าใจ แต่ภายในใจรู้สึกอึดอัดกับความจริงที่ยังไม่ได้บอก
"งั้นเหรอ… ไม่เป็นไรหรอก คินน์รอได้ แต่…จะบอกพวกท่านเมื่อไหร่?"
"ขอเวลาอีกนิดนะคินน์ กุ๊กไก่ยังไม่กล้า” หลุบตามองต่ำ
“เอ่อ… แล้วกลัวพ่อกับแม่จะไม่พอใจ ถ้ารู้ว่าคบกับคนที่ไม่เหมาะสมกับบ้านเรา" เรื่องที่เธอพูดทำให้เขาสะอึก
“เรื่องฐานะที่คิน
