หลังจากที่ฉันโดนพี่เขาพูดเปล่าประกาศว่าพวกเรานั้นเป็นอะไรกัน ฉันก็รีบเดินออกมาจากตรงนั้นเลย เขาพูดแบบนั้นออกไปได้ยังไงทีเมื่อก่อนฉันอยากเปิดตัวทำเป็นไม่ยอม
“ไอ้คนบ้า! ทำไมเดี๋ยวนี้ถึงได้ทำตัวแบบนี้นะแล้วฉันจะกล้าสู้หน้าคนอื่นได้ยังไง”อลิสได้แต่บ่นพึมพำๆอยู่คนเดียวเพราะเธอไม่สามารถจะทำอะไรเขาได้เลย
“มานั่งหลบมุมอะไรตรงนี้..อลิส”พราวกับกลุ่มเพื่อนที่เดินตามอลิสมาติดๆก็พูดขึ้นด้วยความห่วงใย กลัวว่าอลิสจะคิดมาก
“พวกแก..คือฉัน”
“พวกฉันเข้าใจ ไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งนั้น ดูท่าแค่รับมือกับพี่สายฟ้าก็คงเหนื่อยพอแล้วมั้ง ฮ่าๆ”มายูก็พูดปลอบใจเพื่อนบ้าง
“ขอบใจนะที่พวกแกไม่โกรธที่ฉันปิดบัง”
“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้แล้ว เตรียมตัวรับมือพี่สายฟ้าจะดีกว่า ออกตัวแรงมาก”พราวที่พอจะรู้นิสัยของพี่สายฟ้าก็พูดขึ้นอีกครั้ง
“เขาก็คงพูดไปงั้น คงจะอยากแค่ให้ฉันหายโกรธแค่นั้นแหละ”
“พวกเราไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีกว
