“อย่ามายุ่งกับช้านน” เสียงหวานของอลิสบ่นงึมงำขึ้นด้วยความเมาพร้อมกับผลักดันทุบตีเขา แต่ด้วยความที่เธอเมามายอยู่เลยไม่ค่อยมีแรงทุบตีเขามากนัก
“เมียกูเมามากแล้ว เดี๋ยวกูขอกลับก่อนแล้วกัน!” ธาวินเอ่ยขึ้น เขาหันไปบอกยังกลุ่มเพื่อนพร้อมกับยืนขึ้นและประคองร่างบางของแฟนสาวให้ยืนขึ้นตามเขา
“แล้วเพื่อนน้องพราวล่ะ?” ออสตินชายหนุ่มลูกครึ่งหน้าตาดีของกลุ่มพูดขึ้นพร้อมลุกขึ้นยืนถาม
“เดี๋ยวหนูไปส่งอลิสเองค่ะ” ชะเอมที่ยังอยู่ในอาการมึนเมาก็ทรงตัวลุกขึ้นยืนแล้วพูดขึ้นพร้อมกับเอามือยันตัวไว้กับโซฟาด้านข้าง
“ได้ไงเมากันทั้งคู่มันอันตรายนะ” เวหาที่นั่งฟังแต่ละคนคุยกันอยู่ก็รีบพูดสวนขึ้นเพราะกลัวจะเกิดอันตรายต่อรุ่นน้องสาวเพราะเธอนั้นยังมีสภาพเมามายอยู่ถึงแม้ว่าจะพอมีสติก็ตามที
“เดี๋ยวกูไปส่งยัยเด็กนี่เอง~” สายฟ้าที่ยังคงนั่งนิ่งให้หญิงขี้เมาได้ซบที่ไหล่อยู่ก็พูดขึ้นพร้อมกับยกมือเรียกไปยังลูกน้องคนสนิทให
