2 เดือนถัดมา
“ป้าคะ ครามเค้าหายไปไหนเหรอคะ?” พิงค์เดินลงบันไดมาด้านล่าง เมื่อตื่นมาแล้วพบว่าครามไม่ได้นอนอยู่ข้างเตียงเหมือนอย่างเคย
“อ๋อ คุณครามบอกว่าจะไปเคลียร์งานที่คลับค่ะ เห็นว่าเป็นงานด่วนก็เลยต้องรีบไปจะปฏิเสธก็ไม่ได้เพราะมันเป็นงานของตัวเอง”
“สงสัยจะเป็นงานด่วนจริง ๆ นะคะออกไปตั้งแต่พิงค์ยังไม่ตื่นเลย”
“เดี๋ยวก็คงกลับมานั่นแหละค่ะ คุณพิงค์นั่งลงทานอาหารก่อนนะคะ”
“พิงค์ยังไม่หิวเลยค่ะป้า ขอเป็นนมอุ่น ๆ ก่อนได้มั้ยคะ”
“ได้เลยค่ะคุณพิงค์ เดี๋ยวป้าไปเอามาให้นะคะ”
“ขอบคุณนะคะป้าศรี”
ผ่านไปสักพัก
พิงค์นั่งจิบนมอุ่น ๆ ไปเงียบ ๆ เพราะในบ้านไม่มีใครมีเพียงเธอกับป้าแม่บ้านสองคน ส่วนนอกบ้านลูกน้องของครามก็เดินวนเวียนกันอยู่เต็มไปหมดแต่ไม่ได้เข้ามาวุ่นวายในบ้าน แต่พิงค์ก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอเองก็อยากจำเรื่องราวที่ผ่านมาให้ได้เร็ว ๆ ไม่ได้อยากอยู่แบบนี้ เพราะเธอจับต้นชนปลายอะไรไม่ถูกเลย
