แกร้ก! “นายครับ”
“…” เสียงเปิดประตูดังเข้ามาพร้อมกับเสียงของเจ้าของเสียงเปิดประตูนั้น ทำให้พิงค์รีบผลักครามออกทันทีขณะที่ทั้งสองกำลังจูบกัน
“คุณพิงค์ผะ…ผม” ตี๋หยุดชะงักเมื่อเห็นเจ้านายทั้งสองกำลังมีท่าทีที่เลิ่กลั่กแปลก ๆ “ผมเข้ามาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่าครับ”
“ไอ้ชิบหาย เข้ามาได้กูกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับเมียเลย” ครามยืนหันหลังบ่นพึมพำ ไม่กล้าจะหันหน้าไปเพราะลูกชายยังแข็งปึ๋งพร้อมรบอยู่
“มะ ไม่หรอก นายเอาข้าวมาส่งเหรอเอามาสิฉันหิวจะแย่แล้ว”
“ให้ผมจัดใส่จานให้เลยมั้ยครับ?”
“ไม่ต้อง! มึงจะไปไหนก็ไปแล้วถ้าจะกลับมาอีกก็กรุณาเคาะประตูก่อนเข้ามาด้วย หัดมีมารยาทซะบ้างไอ้เวร!” ครามด่าทอลูกน้องยกใหญ่ เพราะไม่พอใจที่ลูกน้องเข้ามาขัดจังหวะแบบนี้
“คะ ครับนาย” ตี๋รีบวางปิ่นโตข้าวแล้วเดินออกไปทันที ถ้าเจ้านายอารมณ์เสียแบบนี้เขาต้องเข้ามาขัดจังหวะอะไรแน่ ๆ เลย
“ไอ้เหี้ยตี๋ ทำไมออกมาเร็วจังวะ”
