3 เดือนต่อมา
“ยินดีด้วยนะครับ คุณได้ลูกชาย” หมอเอ่ยพูดขึ้นมา ทำให้ครามที่นั่งจ้องมองอยู่บนหน้าจอใหญ่ถึงกับน้ำตาปริ่มเลย
“พะ พิงค์ได้ยินมั้ย เราได้ลูกชาย” น้ำตาลูกผู้ชายคลออยู่เต็มเบ้าตา เขาปาดทิ้งไปแล้วหันกลับไปยิ้มให้กับรูปบนหน้าจอใหญ่ มันตื้นตันจนบอกไม่ถูก
“อื้อ ฉันได้ยินแล้ว” พิงค์เองก็ดีใจไม่แพ้กัน ต่างกันแค่เธอไม่ได้ร้องไห้เท่านั้นเอง “แล้วลูกของดิฉันเป็นยังไงบ้างคะ”
“แข็งแรงดีครับคุณแม่ น้ำหนักกำลังดีเลย” คุณหมอบอก
“….” พิงค์ได้แต่นอนยิ้มเพราะเธอดีใจจนพูดไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
“เดี๋ยวหมอจัดยาบำรุงไปให้อีกนะครับ กินอาหารกินยาให้ตรงเวลา คุณแม่และน้องจะได้แข็งแรงนะครับ ระยะนี้น้องจะดึงสารอาหารจากคุณแม่ไปเยอะหน่อย คุณแม่จะรู้สึกหิวบ่อย กินอิ่มแล้วก็อยากนอน พอตื่นนอนแล้วก็หิว คุณพ่อเองก็ต้องเข้าใจคุณแม่ในระยะนี้ด้วยนะครับ” คุณหมอพูดยาวเหยียด
“ครับคุณหมอ” ครามพยักหน้าตอบรับเป็
