เช้าวันต่อมา
“ตื่นเช้าจังเลยครับ” ร่างใหญ่สวมกอดเมียสุดที่รักจากทางด้านหลัง พร้อมกับพรมจูบสูดดมกลิ่นหอมตามลำคอของเธอ มือหนาจับที่หน้าท้องเล็กลูบไล้ไปมา เพราะรู้ว่ากำลังมีอีกหนึ่งชีวิตเติบโตอยู่ในนั้น
“อือ ฉันนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่น่ะ เมื่อเช้ารู้สึกพะอืดพะอมก็เลยรีบลุกออกมาก่อน”
“แพ้มากหรือเปล่าคนนี้”
“ก็ปกตินะ ช่วงแรก ๆ ที่รู้ว่ากำลังมีกระทิงฉันก็แพ้ท้องแบบนี้แหละ เดี๋ยวอีกหน่อยก็จะรู้สึกอยากกินของเปรี้ยว ๆ กินเยอะอยากนอน”
“เห็นเธอเป็นแบบนี้แล้วฉันอยากเป็นแทนเธอจริง ๆ” มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง เพราะเห็นว่าภรรยาสาวกินอะไรไม่ได้เลยเพราะแพ้ท้องหนักเป็นไปได้ก็อยากจะเป็นเองซะมากกว่า
“ไม่ต้องคิดมากหรอก เป็นปกติของผู้หญิงอยู่แล้ว บางคนไม่แพ้ท้องเลยก็ดี แต่บางคนก็แพ้หนักกว่าฉันอีกนะนี่ถือว่ายังเบา” เท่าที่เคยเห็นมามีคนที่มีอาการแพ้ท้องหนักกว่าเธออีก กินอะไรไม่ได้เลยแม้กระทั่งน
