ณ เพนท์เฮ้าท์ของลูก้า
กวีนาก็ตื่นมาในช่วงบ่ายอย่างเหนื่อยอ่อน เพราะเธอฟาดฟันกับลูก้ามาทั้งคืนจนตอนนี้เธอนั้นปวดเอวไปหมด ตอนเช้าที่เขาตื่นมาก็มิวายมาปลุกเธอให้มาเอากับเขาอีกรอบ ทำให้เธอนั้นนอนสลบเหมือบอยู่ที่ห้องอย่างอ่อนแรง จนลูก้านั้นต้องสั่งอาหารขึ้นมาให้เธอและเขาทาน เขาและกวีนาจึงลุกขึ้นไปทานอาหารมื้อแรกของวัน
“อ่ะ นี่ยาแก้ปวดทานซะสิคุณ จะได้หายปวด” ลูก้าเอ่ยพูดไปก็ส่งยาแก้ปวดเมื่อยให้เธอไปด้วยรอยยิ้มขำๆ เพราะใครบอกให้เธอนั้นมากระตุ้นต่อมหึงของเขาเองล่ะ เขาก็เลยครึกเอาเธอทั้งคืนเลย
“ยังจะมายิ้มอีกนะคุณน่ะ ฉันต้องมาปวดเมื่อยตัวแบบนี้ก็เพราะคุณคนเดียวเลย บอกให้พอก่อนก็ไม่ฟัง อื้อ…. นี่ฉันคิดผิดหรือคิดถูกก็ไม่รู้เนี่ยที่ตกลงมาอยู่กับคุณที่นี่” กวีนาพูดไปอย่างบ่นๆเพราะเธอก็ไม่คิดว่าเขาจะบ้าบิ่นเอาเธอทั้งคืนอย่างนี้แถมเช้าก็ยังมาต่อได้อีก ไม่รู้ว่าเขาจะทึกอะไรนักหนา แล้วเธอก็รับยานั้นมาก
