จากนั้นไม่นานลูก้าก็ขับรถมาจอดที่หน้าวิลล่าก็เจอเจสันลูกน้องคนสนิทของเขากำลังยืนอยู่ที่หน้าวิลล่า
“ไปไหนมาครับนาย ผมตามหาให้ทั่วเลย แล้วทำไมคุณกวีนาเป็นแบบนี้ล่ะครับ” เจสันเอ่ยถามออกไปอย่างสงสัย แล้วมองกวีนาที่นั่งมาด้วยสภาพผมเพร่ารุงรังและเสื้อผ้าของเธอก็เลอะมอมแมมไปหมด
“ไม่มีอะไร นายอะไรหรือเปล่าถึงตามหาฉัน” ลูก้าเอ่ยถามลูกน้องออกไป ก่อนจะหันไปมองกวีนาที่กำลังจากรถอย่างเป็นห่วง
“อ่อ คุณเควินติดต่อนายไม่ได้น่ะครับก็เลยโทรมาหาผมแล้วบอกว่ามีเรื่องด่วนจะคุยกับนายน่ะครับ ถ้านายกลับมาแล้วให้รีบโทรหา” เจสันพูดบอกไปตามคำสั่งของเควินที่โทรมากำชับเขา
“หืมเข้าใจแล้ว เดี๋ยวฉันจะโทรกลับไปหาคุณลุงเอง นายไปพักเถอะ” ลูก้าพูดบอกไปเจสันก็พยักหน้าแล้วก็เดินออกไป แล้วลูก้าก็หันมาหากวีนาที่ลงมาจากรถกอล์ฟแล้ว
“ไหวไหมคุณ เดี๋ยวผมอุ้มคุณเข้าไปดีกว่าไหมเนี่ย” ลูก้าพูดไปก็ปลี่เข้าไปจะอุ้มตัวกวีนา แต่เธอเอาม
