เมื่อถึงสถานีตำรวจ หญิงสาวรีบวิ่งขึ้นไปอย่างเร็ว แล้วตรงไปยังห้องฝากขังทันที เขายืนอยู่อย่างกระวนกระวายใจ หน้าซีดเผือด สีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด
“เทย์” เธอวิ่งเข้าไปเกาะลูกกรง เขาหันขวับมา เมื่อเห็นเธอก็ยิ้มดีใจ รีบเข้ามาจับลูกกรง สอดมือมาจับมือเธอไว้แน่น
“ที่รัก ผมไม่ได้ทำนะ ผมไม่ได้ทำจริงๆ ผมไม่ได้มียาเสพติดมากมายขนาดนั้น ผมไม่ได้ขายยานะ”
เขาบอกด้วยความร้อนรน เธอจับมือเขาปลอบๆ สีหน้ากังวลไม่แพ้กัน
“ใจเย็นๆนะคุณ”
“ไม่ ผมเย็นไม่ได้ ผมไม่อยากติดคุกอยู่ที่นี่นะ” เขาก้มลงจูบมือเธอหนักหน่วง สายตาอ้อนวอนจริงจัง “คุณต้องช่วยผมนะ ผมต้องติดต่อทนาย ผมต้องติดเขา...”
“นอกจากจะเจอยาเสพติดแล้ว ยังเจอนี่ด้วย” อาคมถือกระเป๋าสตางค์และโทรศัพท์ของเธอไว้ในมือ “นี่ใช่ของน้องรินรึเปล่า”
เธอตกใจมากที่เห็นของที่หายไป ก่อนหันกลับมามองชายหนุ่ม เขาส่ายหน้าช้าๆ ราวกับยอมรับความเป็นจริง
“ใช่ ผมเอาไปจริงๆ
