“อ้อ เป๊กจ๊ะ” เธอกดกรามแผ่วเบา ก่อนยิ้มร่าเริง หันมาบอกอดีตแฟนด้วยน้ำเสียงสบายๆ “ถ้ายังไงจะไปร่วมงานนะจ๊ะ แฟนเก่าแต่งงานทั้งทีจะไม่ไปร่วมยินดีได้ยังไง ดีใจด้วยที่กำลังจะมีครอบครัวนะจ๊ะ”
เธอทิ้งระเบิดลูกใหญ่ ก่อนกลับมานั่งที่โต๊ะ ด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
“เป็นอะไรยะ ขี้ไม่สุดเหรอ” อาทิตย์ถามขำๆ
“เปล่า ก็แค่...อยากเหยียบหน้าคน”
“ว๊าย!”
“พูดเล่น เออ ถามหน่อยสิอาร์ท พี่คมของแกนี่...มาเฟียรึเปล่า?”
เธอยังข้องใจ อัญชลีถลึงตาโต “แกถามอะไรวะ!”
“แหมแกก็ เขาก็...เจ้าพ่อนั่นแหละ แต่แบบ...ไม่ได้เป็นคนโหดร้ายอะไรหรอกน่า แกเป็นคนเก่ง จบนอกด้วยนะ อายุแค่สามสิบกว่าๆเอง เห็นหน้าทีไร ฉันล่ะเสี๊ยวเสียว”
อาทิตย์กับอัญชลีหัวเราะคิกคักๆ แต่รินลณีไม่...
“ใช่ ฉันก็เสียวเหมือนกัน”
“ว่าไงนะ!”
“ไม่มีอะไร พวกแกอิ่มรึยัง ฉันอยากไปตลาด ที่นี่มีร้านแว่นดีๆมั้ยนังอาร์ท? ฉันอยากเปลี่ยนมาใส่คอนแทคเลนส์”
“แหมๆ
